xiàng yá
tiǎo yá
mǎ yá
zī yá
yù yá
jīn yá
qiā yá
zhòng yá
lù yá
láng yá
jù yá
jiān yá
nán yá
tuó yá
gāo yá
qín yá
zé yá
dú yá
lóng yá
huàn yá
jǐ yá
jiǎo yá
sāi yá
chuáng yá
chū yá
kè yá
bǎn yá
yǎo yá
liè yá
dǎ yá
chóng yá
jiāo yá
pán yá
liù yá
lòu yá
gēn yá
ōu yá
tóng yá
láng yá
dí yá
chā yá
qīng yá
cuì yá
zī yá
pái yá
jù yá
mà yá
yuè yá
nǎi yá
dào yá
rǔ yá
sǎng yá
kè yá
jiān yá
chéng yá
wǔ yá
chōng yá
mà yá
jī yá
yā yá
jiǎ yá
shì yá
chú yá
huō yá
nǔ yá
chà yá
jiàn yá
kē yá
quǎn yá
hǔ yá
lán yá
mén yá
yán yá
zhù yá
tóng yá
bǔ yá
qiāo yá
shǔ yá
mó yá
hóng yá
bì yá
bào yá
chǐ yá
cāng yá
guān yá
niè yá
cáo yá
zhān yá
zhǎo yá
chóng yá
bāo yá
kuí yá
gè yá
yáo yá
héng yá
chū yá
jiáo yá
jiāo yá
huái yá
jù yá
liáo yá
zhōng yá
fó yá
diān yá
dǎo yá
xíng yá
jū yá
lín yá
jié yá
jié yá
gē yá
héng yá
gōng yá
nǎi yá
dà yá
shí yá
chá yá
kè yá
méng yá
chái yá
liáo yá
fā yá
mó yá
pán yá
zī yá
bá yá
bó yá
áo yá
jiāng yá
chē yá
bīng yá
⒈ 多嘴；闲谈；斗嘴。
引《京本通俗小说·碾玉观音》：“咸安王捺不下烈火性， 郭排军禁不住閒嗑牙。”
元乔吉《小桃红·赠刘牙儿》曲：“含宫泛徵，咬文嚼字，谁敢嗑牙儿。”
峻青《海啸》第二章七：“‘甭闲嗑牙了，’ 老宫吧嗒吧嗒地抽着烟说，‘快说说情况吧。’”
谈笑斗嘴，消磨时间。元．王实甫《西厢记．第三本．第三折》：「没人处则会闲嗑牙，就里空奸诈。」也作「磕牙」、「嗑呀」、「课牙」。
1. 用上下门牙咬有壳的或硬的东西：嗑瓜子儿。
2. 闲谈，多话：嗑牙。
牙读音：yá牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。