kuò shì
kuò lǎng
kuò pì
kuò shào
kuò xiá
kuò bù
kuò niè
kuò tuò
kuò yuǎn
kuò lǐ
kuò lǎo
kuò dá
kuò huái
kuò rén
kuò dà
kuò qi
kuò qiàn
kuò chuò
kuò sǎng
kuò qíng
kuò jī
kuò xī
kuò xiào
kuò yū
kuò bié
kuò lüè
kuò dàn
kuò lùn
kuò jiǒng
kuò yè
kuò wǎng
kuò jué
kuò yì
kuò liáo
kuò lǎo
kuò jìn
kuò luò
kuò xiá
kuò kè
kuò jiě
kuò cóng
kuò shū
kuò biǎn
kuò rán
kuò gǎng
kuò xī
kuò dàng
kuò dàng
kuò yī
kuò shū
jiǎn luè
gài lüè
fú lüè
lǜ lüè
kuò lüè
wǔ lüè
shěn lüè
shū lüè
chóu lüè
dǎn lüè
jié lüè
yì lüè
mì lüè
jiǎn lüè
yì lüè
jìn lüè
luàn lüè
tuō lüè
yīng lüè
duǎn lüè
mó lüè
qín lüè
zī lüè
yǎng luè
yào lüè
wěi lüè
bào lüè
cái lüè
cè lüè
míng lüè
ào lüè
kòu lüè
mó lüè
cū lüè
xíng lüè
huō lüè
yòu luè
shěng lüè
biàn luè
bāng lüè
gōng lüè
cái lüè
jiāng lüè
wěi lüè
shí lüè
zhì lüè
gāo lüè
kuà lüè
zhàng lüè
bō luè
dàn luè
fāng lüè
róng lüè
kāi lüè
bō lüè
jiàn lüè
shén lüè
què lüè
jí lüè
yǎn lüè
mì lüè
yá lüè
hóng luè
yùn lüè
jì lüè
suàn lüè
miǎo lüè
juàn lüè
bīng lüè
quán luè
cǎo lüè
jù lüè
mò lüè
yá lüè
lòu lüè
shàng lüè
xiáng luè
sàn lüè
yín lüè
móu lüè
qì lüè
cuō lüè
quē lüè
màn lüè
yǒng lüè
mèi lüè
zhī lüè
é lüè
zhēng lüè
zhōng lüè
zhàn lüè
cū lüè
zhuàng luè
jī lüè
jū lüè
kuàng luè
jīng lüè
bī lüè
qū lüè
tǐ luè
quē lüè
shèng lüè
yuǎn lüè
huí lüè
bǐ lüè
jì lüè
jué lüè
qīn lüè
guǐ lüè
yí lüè
qì lüè
qí lüè
cóng lüè
zhuó lüè
qiǎn lüè
miào lüè
sān lüè
xīn lüè
shēng luè
chāo lüè
jiàng lüè
qīng lüè
hǔ lüè
hóng lüè
pǔ lüè
guī lüè
cán lüè
zhěn lüè
zhuàn lüè
zhì lüè
miào lüè
huò lüè
huà lüè
piāo lüè
hū lüè
tāo lüè
gāng lüè
wǎng lüè
kuān lüè
wēi lüè
fán lüè
lǔ lüè
cāo lüè
shì lüè
fēng lüè
hūn lüè
jī lüè
luó lüè
suō lüè
jiào lüè
lǐng lüè
què lüè
chāo lüè
qì lüè
ruì lüè
gàn luè
qī lüè
fēng lüè
zhèng lüè
ruì lüè
xióng lüè
hù lüè
jiè lüè
biān lüè
miù luè
zhì lüè
juān lüè
yuē lüè
bà lüè
gōng lüè
lù lüè
zhí lüè
gū lüè
jié lüè
zhē lüè
jiǎn lüè
liè lüè
jūn lüè
dà lüè
dào lüè
⒈ 宽恕；宽容。
引《汉书·王嘉传》：“人情不能不有过差，宜可阔略，令尽力者有所劝。”
颜师古注：“当宽恕其小罪也。”
《三国志·吴志·诸葛恪传》：“苟令性不邪恶，志有陈力，便可奬就，骋其所任。若於小小宜适，私行不足，皆宜阔略，不足缕责。”
《金史·完颜匡传》：“称臣割地尚且阔略，区区小节何足深较。”
⒉ 宽简；简省。
引《汉书·王莽传上》：“愿陛下爱精休神，阔略思虑。”
颜师古注：“阔，宽也。略，简也。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·诔碑》：“安有累德述尊，而阔略四句乎！”
詹鍈义证：“阔略，疏略。”
唐刘知几《史通·叙事》：“此皆文如阔略，而语实周赡。故览之者初疑其易，而为之者方觉其难。”
清魏源《圣武记》卷十二：“《明史》成祖追阿鲁台至捕鱼儿海 ……此追寇漠北，故阔略不详。”
⒊ 粗疏；不讲究。
引汉王充《论衡·实知》：“众人阔略，寡所意识。”
宋苏轼《与人书》之四：“某疲病加乏，使令輙用手启通问。恃公雅度阔略细谨耳，然亦皇恐不可言也。”
清顾炎武《哭顾推官》诗：“君才本恢宏，阔略人事细。”
⒋ 疏放，不拘束。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·声律》：“练才洞鉴，剖字钻响；疎识阔略，随音所遇。”
宋欧阳修《论葛仲古等不当减法札子》：“或其本性阔略，偶不检点，误用於私家，原其本情，亦可轻恕。”
明冯梦龙《智囊补·上智·张飞》：“超（马超 ）见先主待之厚也，阔略无上下礼，与先主言，常呼字。”
⒌ 空乏缺略。
引明李东阳《山阴陈氏祠堂记》：“盖其家生产阔略，而祭祀之礼未尝少闕。”
疏略。
阔kuò(1)（形）基本义：（面积）宽；广阔：（面积）宽；广阔(2)（形）阔绰；阔气；有钱：摆～｜他～起来了。
略读音：lüè略lüè(1)（形）简单；略微：大～｜粗～｜～图｜这个提纲写得太～了。(2)（名）简单扼要的叙述：史～｜事～。(3)（动）省去；简化：从～｜中间的话都～去了。略lüè（动）计划；计谋：策～｜战～｜雄才大～。略lüè（动）夺取（多指土地）：侵～｜攻城～地。