qíng biàn
qíng xìng
qíng gù
qíng gē
qíng cháng
qíng mí
qíng kǔn
qíng gēn
qíng niáng
qíng shāng
qíng fèn
qíng láng
qíng tóu
qíng jì
qíng diào
qíng jì
qíng zhì
qíng zhēn
qíng shù
qíng xù
qíng tiān
qíng yóu
qíng wán
qíng qiè
qíng dí
qíng zhī
qíng yì
qíng zhōng
qíng jiān
qíng chī
qíng qǔ
qíng jìng
qíng zhì
qíng zhuàng
qíng zhì
qíng dǎo
qíng qì
qíng cháng
qíng ài
qíng gān
qíng tiáo
qíng nì
qíng wén
qíng yùn
qíng qiào
qíng běn
qíng rè
qíng bì
qíng hòu
qíng wǎng
qíng xū
qíng qù
qíng liáo
qíng xīn
qíng wǎng
qíng yù
qíng niè
qíng zhòng
qíng lǐ
qíng shú
qíng jiù
qíng dì
qíng hèn
qíng cāo
qíng huǒ
qíng kū
qíng jǐng
qíng sù
qíng cí
qíng tài
qíng fàn
qíng gǔ
qíng xíng
qíng mào
qíng xìng
qíng hǎi
qíng shì
qíng shāng
qíng huà
qíng shī
qíng miáo
qíng shén
qíng fū
qíng yuàn
qíng kǎo
qíng chǎng
qíng liáo
qíng shāng
qíng dù
qíng dòu
qíng miàn
qíng xiàn
qíng lǐ
qíng gǎn
qíng shì
qíng zǎo
qíng yòng
qíng jí
qíng kè
qíng shāng
qíng jí
qíng kuàng
qíng shāng
qíng hé
qíng cóng
qíng shǎng
qíng nú
qíng qī
qíng zhuàng
qíng shā
qíng wō
qíng guǎn
qíng jié
qíng wù
qíng xù
qíng gē
qíng hǎo
qíng rén
qíng huà
qíng huái
qíng shù
qíng yì
qíng shì
qíng ài
qíng zhà
qíng bào
qíng zhì
qíng yì
qíng hé
qíng shū
qíng yuán
qíng líng
qíng jì
qíng zōng
qíng qiǎo
qíng liàng
qíng yì
qíng jì
qíng shū
qíng jiàn
qíng liàn
qíng cháng
qíng yǔ
qíng sī
qíng kuǎn
qíng wèi
qíng dǔ
qíng chǒng
qíng lǚ
qíng jié
qíng jìng
qíng pǐn
qíng sù
qíng xù
qíng tián
qíng lèi
qíng lài
qíng shǒu
qíng zhǒng
qíng huá
qíng shòu
qíng chén
qíng duān
qíng sī
qíng kuǎn
qíng fèn
qíng jiāo
qíng xing
qíng qǔ
qíng zhàng
qíng lǜ
qíng kuàng
qíng zuì
qíng bào
qíng liáo
⒈ 悲思之情。憭，通“憀”。
引汉蔡邕《陈留太守胡公碑》：“於是遐邇搢绅，爰暨门人，相与嘆述君听（德），追痛不永，怛切情憭，无不寘怀。”
情qíng(1)（名）感情：热～｜无～｜温～。(2)（名）情面：人～｜讲～｜托～｜求～。(3)（名）爱情：～书｜～话｜谈～。(4)（名）情欲；性欲：春～｜发～期。(5)（名）情形；情况：病～｜军～｜实～｜灾～。
憭读音：liǎo,liáo[ liáo ]1. 〔憭栗〕哀怆；凄凉。