qíng mào
qíng jiàn
qíng jí
qíng xing
qíng qiǎo
qíng wén
qíng kuàng
qíng qiè
qíng zhī
qíng gān
qíng shī
qíng qiào
qíng mí
qíng qǔ
qíng miàn
qíng fèn
qíng shāng
qíng tiān
qíng xíng
qíng chī
qíng shǎng
qíng zhòng
qíng zhà
qíng shòu
qíng lǐ
qíng shén
qíng cháng
qíng liàn
qíng jì
qíng shù
qíng gǔ
qíng qǔ
qíng shì
qíng cāo
qíng fàn
qíng jiāo
qíng dǎo
qíng yòng
qíng wǎng
qíng nì
qíng lǐ
qíng hǎi
qíng liáo
qíng zhì
qíng dòu
qíng yùn
qíng niáng
qíng xīn
qíng huà
qíng dù
qíng kuǎn
qíng shì
qíng xù
qíng biàn
qíng dì
qíng cháng
qíng shú
qíng cóng
qíng qì
qíng bào
qíng líng
qíng liàng
qíng wǎng
qíng chǎng
qíng yù
qíng huǒ
qíng tài
qíng yì
qíng tóu
qíng shǒu
qíng shāng
qíng yì
qíng rén
qíng zōng
qíng hé
qíng nú
qíng tiáo
qíng shù
qíng hèn
qíng hé
qíng yóu
qíng niè
qíng bì
qíng jié
qíng diào
qíng gǎn
qíng sù
qíng dǔ
qíng chén
qíng xū
qíng bào
qíng zhōng
qíng jié
qíng shāng
qíng yì
qíng rè
qíng wō
qíng kè
qíng sī
qíng sī
qíng zhǒng
qíng zhàng
qíng xiàn
qíng duān
qíng xù
qíng huái
qíng yuàn
qíng tián
qíng jì
qíng ài
qíng kū
qíng kǎo
qíng kuàng
qíng gē
qíng yì
qíng zhì
qíng zhuàng
qíng lèi
qíng qù
qíng zhì
qíng jiān
qíng dí
qíng hǎo
qíng láng
qíng jì
qíng xìng
qíng kuǎn
qíng jì
qíng liáo
qíng ài
qíng shū
qíng zuì
qíng xù
qíng lài
qíng huà
qíng qī
qíng zǎo
qíng fèn
qíng gēn
qíng yǔ
qíng xìng
qíng kǔn
qíng sù
qíng gē
qíng jí
qíng cí
qíng zhēn
qíng hòu
qíng zhì
qíng shāng
qíng lǚ
qíng guǎn
qíng huá
qíng jiù
qíng pǐn
qíng shì
qíng wèi
qíng fū
qíng chǒng
qíng jìng
qíng lǜ
qíng jìng
qíng běn
qíng jǐng
qíng shā
qíng cháng
qíng yuán
qíng shāng
qíng shū
qíng wù
qíng gù
qíng miáo
qíng zhuàng
qíng wán
qiào dòu
bì dòu
jué dòu
shāng dòu
xìng dòu
kōng dòu
guī dòu
qián dòu
tián dòu
guī dòu
qíng dòu
bí dòu
yán dòu
shí dòu
xuě dòu
dān dòu
kū dòu
bì dòu
bì dòu
shé dòu
qián dòu
jìng dòu
yù dòu
yí dòu
fēng dòu
bì dòu
bó dòu
qú dòu
xìng dòu
gǒu dòu
kǎn dòu
yān dòu
qiàn dòu
liáng dòu
《礼记•礼运》：“故礼义.也者……所以达天道、顺人情之大窦也。”
⒈ 后以“情竇”指情意的发生或男女爱悦之情的萌动。
引《礼记·礼运》：“故礼义也者……所以达天道、顺人情之大竇也。”
孔颖达疏：“孔穴开通，人之出入；礼义者亦是人之所出入，故云‘达天道、顺人情之大竇也’。”
宋郭印《次韵正纪见贻之什》：“情竇欲开先自窒，心田已浄弗须锄。”
明张居正《请皇太子出阁讲学疏》：“盖人生八岁，则知识渐长，情竇渐开。”
《醒世恒言·乔太守乱点鸳鸯谱》：“看这姑娘年纪已在当时，情竇料也开了。”
发生情爱的感觉。
情qíng(1)（名）感情：热～｜无～｜温～。(2)（名）情面：人～｜讲～｜托～｜求～。(3)（名）爱情：～书｜～话｜谈～。(4)（名）情欲；性欲：春～｜发～期。(5)（名）情形；情况：病～｜军～｜实～｜灾～。
窦读音：dòu窦dòu(1)（名）本义：孔；洞。(2)（名）人体某些器官或组织的内部凹入的部分。(3)（名）姓。