zhàn jìn
zhàn fú
zhàn shěn
zhàn sī
zhàn jìng
zhàn xī
zhàn dàn
zhàn liáng
zhàn yì
zhàn huì
zhàn hàn
zhàn shēn
zhàn chì
zhàn zhe
zhàn bó
zhàn bō
zhàn yī
zhàn dàn
zhàn zhàn
zhàn liè
zhàn míng
zhàn miǎn
zhàn rùn
zhàn cí
zhàn zhuó
zhàn lú
zhàn chì
zhàn jī
zhàn fú
zhàn méi
zhàn jiàn
zhàn miǎn
zhàn rán
zhàn qīng
zhàn jìng
zhàn nì
zhàn jì
zhàn mì
zhàn bì
zhàn lù
zhàn xīn
zhàn lán
hóng shēn
shěn shēn
hú shēn
lián shēn
gāo shēn
qīng shēn
gāi shēn
qū shēn
yuān shēn
kè shēn
yù shēn
jìng shēn
xián shēn
jí shēn
yǎo shēn
yè shēn
jīng shēn
huán shēn
jiā shēn
chóng shēn
bìng shēn
zhàn shēn
yīn shēn
qián shēn
nèi shēn
yǎo shēn
chún shēn
hóng shēn
hún shēn
gēng shēn
zhòng shēn
yǎ shēn
jìn shēn
yǎo shēn
qióng shēn
liàng shēn
zǔ shēn
dǔ shēn
xióng shēn
cūn shēn
yǐn shēn
jiān shēn
níng shēn
yā shēn
ào shēn
zī shēn
nián shēn
jiān shēn
kǎn shēn
chún shēn
lì shēn
rù shēn
yōu shēn
bó shēn
jì shēn
chéng shēn
nóng shēn
fèng shēn
yū shēn
chūn shēn
qiū shēn
wēn shēn
jìn shēn
xiá shēn
jiǒng shēn
chōng shēn
jī shēn
jǐ shēn
shì shēn
zéi shēn
yán shēn
zòng shēn
hóng shēn
qiào shēn
hóng shēn
céng shēn
jìng shēn
shuǐ shēn
yáo shēn
kuī shēn
wén shēn
gōu shēn
qiú shēn
qiǎn shēn
hóng shēn
湛深zhànshēn
(1) 深湛;精深
.例湛深的艺术功力英profound⒈ 深沉。
引《汉书·王吉贡禹等传序》“蜀严湛冥” 颜师古注引三国魏孟康曰：“蜀郡严君平湛深玄默无欲也。”
按， 颜师古曰：“湛读曰沉。”
⒉ 多指学问高深。
引清蒲松龄《聊斋志异·雨钱》：“时抽经义，则名理湛深，尤觉非意所及。”
郭沫若《今天创作的道路》：“但要作为一个有力的文学工作者，在其范围内的智识是必须具备的，或者对于某一部分科学有相当湛深教养。”
⒊ 谓精通某种学问。
引清袁枚《随园诗话补遗》卷三：“芜湖令陈岸亭湛深禪理，诗故清旷。”
湛zhàn(1)（形）深。(2)（形）本义：清澈。
深读音：shēn深shēn(1)基本义：（形）从上到下或从外到里的距离大：（形）从上到下或从外到里的距离大(2)（名）深度：河水只有三尺～。(3)（形）深奥：由浅入～。(4)（形）深刻；深入：～谈。(5)（形）（感情）厚；（关系）密切：～情厚谊。(6)（颜色）浓：～红｜～绿。(7)距离开始的时间很久：～秋。(8)（副）很；十分：～知｜～信。