tóu kǎ
tóu xū
tóu dá
tóu pǐn
tóu jiǎ
tóu lú
tóu chá
tóu màn
tóu yǐng
tóu cù
tóu gēng
tóu cùn
tóu bì
tóu zhàng
tóu shì
tóu dōu
tóu tuó
tóu chóu
tóu dà
tóu mí
tóu cāng
tóu pài
tóu tóu
tóu xià
tóu yù
tóu xiàng
tóu nián
tóu míng
tóu li
tóu jī
tóu tóng
tóu zhèng
tóu biān
tóu mén
tóu cǎi
tóu pái
tóu lù
tóu jīn
tóu dā
tóu lóng
tóu bō
tóu hào
tóu kuí
tóu yáng
tóu pà
tóu qīng
tóu mian
tóu guǎn
tóu gōng
tóu liǎn
tóu yǔ
tóu jiā
tóu gài
tóu yūn
tóu chù
tóu pǐ
tóu qiū
tóu zuò
tóu gǔn
tóu mǎ
tóu pǐ
tóu shāo
tóu zhì
tóu yáo
tóu shī
tóu dù
tóu fa
tóu mù
tóu é
tóu zhèn
tóu chōng
tóu chǎng
tóu kuī
tóu gòu
tóu xiāng
tóu luó
tóu háng
tóu tū
tóu xìn
tóu tòng
tóu hūn
tóu xuán
tóu bào
tóu lǎo
tóu tāng
tóu yǎn
tóu lǜ
tóu děng
tóu míng
tóu pí
tóu bìn
tóu quán
tóu fáng
tóu pán
tóu téng
tóu jiǎo
tóu qián
tóu gāo
tóu qī
tóu tuó
tóu cán
tóu jǐng
tóu nán
tóu xiān
tóu dǐng
tóu shēng
tóu shī
tóu bān
tóu xù
tóu gōng
tóu lú
tóu tiān
tóu gāng
tóu xuǎn
tóu nǎo
tóu shǒu
tóu qián
tóu zān
tóu shā
tóu shí
tóu qì
tóu shēng
tóu tí
tóu shuǐ
tóu zhào
tóu shǎng
tóu dǐ
tóu rén
tóu lǐng
tóu tào
tóu xuàn
tóu zú
tóu zi
tóu ér
tóu tiāo
tóu fēng
tóu hēi
tóu pào
tóu ěr
tóu là
tóu gǔ
tóu huí
tóu dí
tóu kǒu
tóu tiáo
tóu shāo
tóu dǐ
tóu gāo
tóu wěi
tóu jì
tóu duì
tóu hūn
tóu tīng
tóu hū
tóu dá
tóu dì
tóu qiú
tóu zhǔ
tóu kuài
tóu mù
tóu kuǎn
tóu fāng
tóu é
tóu gū
tóu yú
tóu yóu
tóu shàng
tóu niú
tóu bǎn
tóu máo
tóu biān
tóu wǔ
tóu duàn
tóu ài
tóu fú
tóu dào
⒈ 古时仪仗队中，列于首位之锣。
引《官场现形记》第六回：“后面方是钦差閲兵大臣的执事，什么衝锋旗、帅字旗、官衔牌、头锣、腰锣、伞扇、令旗……一对一对的过完，纔见那抚院坐着一顶八人抬的緑大呢轿子，缓缓而来。”
1.人身最上部或动物最前部长着口、鼻、眼等器官的部分。
2.指头发或所留头发的样式：剃～。梳～。平～。分～。你的脸形留这种～不合适。
3.物体的顶端或末梢：山～。笔～儿。中间粗，两～儿细。
4.事情的起点或终点：话～儿。提个～儿。这种日子到什么时候才是个～儿啊!
5.物品的残余部分：布～儿。蜡～儿。铅笔～儿。
6.头目：李～儿。他是这一帮人的～儿。
7.方面：他们是一～儿的。心挂两～。
8.第一：～等。～号。
9.领头的；次序居先的：～车。～马。～羊。
10.姓。
锣读音：luó锣luó（名）打击的乐器；用铜制成；形状像盘子。用锣槌敲打。