yì àn
yì shī
yì yáng
yì liú
yì méi
yì sāi
yì lún
yì shěn
yì fèi
yì xuē
yì yā
yì gē
yì zhì
yì pì
yì bī
yì shǒu
yì chù
yì sǔn
yì duàn
yì chù
yì jué
yì yì
yì bēi
yì mǎi
yì qū
yì biǎn
yì è
yì yān
yì pèi
yì lè
yì zuó
yì hào
yì jūn
yì kàng
yì huì
yì yì
yì yù
yì qǐ
yì qiě
yì yì
yì duó
yì dùn
yì mò
yì dí
yì wǎng
yì cuī
yì cuò
yì yǐn
yì qíng
lí sǔn
diāo sǔn
wú sǔn
yì sǔn
bēng sǔn
wǔ sǔn
jiā sǔn
biǎn sǔn
chuí sǔn
juān sǔn
hào sǔn
niān sǔn
fèi sǔn
guì sǔn
xiāo sǔn
chóu sǔn
gǎn sǔn
shī sǔn
shāng sǔn
juān sǔn
dēng sǔn
wū sǔn
huī sǔn
duò sǔn
qì sǔn
yíng sǔn
láo sǔn
jiǎn sǔn
péi sǔn
wěi sǔn
gē sǔn
tuì sǔn
jiù sǔn
xū sǔn
bài sǔn
jí sǔn
chōu sǔn
qiān sǔn
mèn sǔn
róu sǔn
dù sǔn
huǐ sǔn
chún sǔn
làn sǔn
nǎo sǔn
pō sǔn
zhé sǔn
cù sǔn
bī sǔn
mó sǔn
yì sǔn
huò sǔn
àn sǔn
bèi sǔn
chù sǔn
jiàng sǔn
yǒu sǔn
diàn sǔn
kè sǔn
juān sǔn
fēn sǔn
cái sǔn
cán sǔn
bō sǔn
quán sǔn
shěng sǔn
cā sǔn
shā sǔn
zhǐ sǔn
chuí sǔn
chōng sǔn
kuī sǔn
shòu sǔn
shí sǔn
zhuó sǔn
fèi sǔn
è sǔn
yì sǔn
qiān sǔn
pò sǔn
wéi sǔn
shuāi sǔn
kū sǔn
shòu sǔn
谦逊;谦让。
限制;减省。
贬低;贬损。
⒈ 谦逊;谦让。
引《晏子春秋·杂上二五》:“﹝御者﹞妻曰:‘……今子长八尺,迺为人僕御,然子之意,自以为足,妾是以求去也。’其后,夫自抑损。”
汉荀悦《汉纪·惠帝纪》:“周承之弊,故大国方五百里,所以崇宠诸侯而自抑损也。”
宋苏轼《赐皇叔改封徐王颢上表辞免册礼允诏》:“既殿文邦,宜膺盛礼,而抑损之志,逡巡不居。”
⒉ 限制;减省。
引《汉书·谷永传》:“抑损椒房玉堂之盛宠,毋听后宫之请謁。”
《新唐书·岑文本传》:“魏王泰有宠,侈第舍,冠诸王。 文本上疏,劝崇节俭,陈嫡庶分,宜有抑损。”
《资治通鉴·唐则天后光宅元年》:“中宫威权太重,宜稍抑损。”
⒊ 贬低;贬损。 《三国志·魏志·卫臻传》:“时羣臣并颂魏德,多抑损前朝。
引臻独明禪授之义,称扬汉美。”
孙中山《檀香山兴中会成立宣言》:“盖我中华受外国欺凌,已非一日,皆由内外隔絶,上下之情罔通;国体抑损而不知,子民受制而无告。”
谦退、谦逊。
抑yì(动)向下按;压制:压~|~止。抑yì(1)〈书〉(连)表示选择;相当于“或是”、“还是”:求之欤~与之欤?(2)〈书〉(连)表示转折;相当于“可是”、“但是”:非惟天时;~亦人谋也。
损读音:sǔn1.减少:~益。增~。~兵折将。
2.损害:~人利己。有益无~。
3.损坏:破~。完好无~。
4.用尖刻的话挖苦人:~人。
5.刻薄;恶毒:这人办事真~。他说的话够~的。