mèn bàng
mèn rán
mèn nù
mèn xiāng
mèn shāo
mèn luàn
mèn ruò
mèn mò
mèn yù
mēn qì
mèn mèn
mèn mào
mèn tàn
mèn sāo
mèn bī
mèn tuō
mèn fèn
mèn huái
mèn yǎng
mèn sǔn
mèn kǔ
mèn jiǔ
mèn juàn
mèn léi
mèn hūn
mèn mǎn
mèn tǔ
mèn gěng
mèn zhì
mèn jué
mēn shēng
mèn yóu
mèn rén
mēn rè
mèn zào
mēn tóu
mèn gùn
mèn mèn
cán sǔn
chuí sǔn
qì sǔn
hào sǔn
fèi sǔn
quán sǔn
juān sǔn
jiàng sǔn
bō sǔn
yíng sǔn
chōu sǔn
zhuó sǔn
àn sǔn
kū sǔn
jiǎn sǔn
róu sǔn
shāng sǔn
diàn sǔn
dēng sǔn
tuì sǔn
qiān sǔn
xū sǔn
gǎn sǔn
yì sǔn
fèi sǔn
huò sǔn
è sǔn
bēng sǔn
cái sǔn
dù sǔn
qiān sǔn
niān sǔn
pò sǔn
chún sǔn
wéi sǔn
cā sǔn
guì sǔn
shòu sǔn
duò sǔn
péi sǔn
jiā sǔn
juān sǔn
juān sǔn
yǒu sǔn
jí sǔn
huǐ sǔn
diāo sǔn
mèn sǔn
cù sǔn
làn sǔn
chuí sǔn
bèi sǔn
láo sǔn
mó sǔn
chóu sǔn
kuī sǔn
nǎo sǔn
wú sǔn
wǔ sǔn
zhé sǔn
jiù sǔn
pō sǔn
bī sǔn
shā sǔn
shí sǔn
zhǐ sǔn
bài sǔn
shī sǔn
fēn sǔn
shòu sǔn
chù sǔn
shuāi sǔn
lí sǔn
shěng sǔn
yì sǔn
xiāo sǔn
wū sǔn
gē sǔn
kè sǔn
huī sǔn
biǎn sǔn
yì sǔn
wěi sǔn
chōng sǔn
⒈ 犹烦闷。
引宋李清照《王楼春》词：“道人憔悴春窗底，闷损阑干愁不得。”
清蒲松龄《聊斋志异·辛十四娘》：“生素不羈，向闭置庭中，颇觉闷损：忽逢剧饮，兴顿豪，无復縈念。”
欧阳山《苦斗》四三：“周炳觉得一切都不如意，十分闷损。”
心情极为愁闷。
1. 心烦，不舒畅：愁闷。沉闷。郁闷。闷懑。闷闷不乐。
2. 密闭，不透气：闷子车。
损读音：sǔn1.减少：～益。增～。～兵折将。
2.损害：～人利己。有益无～。
3.损坏：破～。完好无～。
4.用尖刻的话挖苦人：～人。
5.刻薄；恶毒：这人办事真～。他说的话够～的。