ào chù
ào mán
ǎo kāi
niù bié
niù zhuō
niù yǔ
niù nù
niù lǜ
niù qǔ
niù tǐ
ào jìn
ǎo duàn
niù liè
ào xiàn
niù kàng
niù kū
niù lǒng
ǎo shé
niù qì
niù xiàng
niù jù
ào jiù
niù qiáng
niù sè
niù gé
niù zhuǎn
niù zì
niù zǔ
niù huā
niù xìng
niù zhí
niù qiào
ào kǒu
niù diào
niù shēng
niù chái
niù què
niù qiào
jiāo nù
huì nù
bì nù
háo nù
fā nù
fèn nù
gǎn nù
jì nù
chēn nù
tuān nù
xuān nù
shuǐ nù
zhòng nù
nǎn nù
biāo nù
jí nù
diàn nù
hán nù
hèn nù
chán nù
zhǐ nù
cáng nù
duì nù
jiě nù
dà nù
zé nù
páo nù
mèn nù
wǔ nù
zhì nù
chù nù
zào nù
yuàn nù
zhòng nù
xiè nù
qiān nù
hǒu nù
hē nù
shèng nù
hē nù
héng nù
dòng nù
wēi nù
dú nù
bì nù
jī nù
qiǎn nù
gòu nù
nǎo nù
cǎn nù
niù nù
fèn nù
shì nù
xuè nù
fèn nù
gǔ nù
chěng nù
bào nù
chēng nù
dòu nù
jī nù
qǔ nù
yùn nù
juàn nù
wā nù
yín nù
míng nù
táng nù
xiōng nù
shàn nù
yù nù
zào nù
jí nù
qióng nù
fú nù
qīng nù
xián nù
hài nù
fàn nù
qiáo nù
měng nù
kuì nù
bēi nù
hào nù
chù nù
xiāo nù
tiān nù
yú nù
yáng nù
tū nù
féng nù
hàn nù
hè nù
dòng nù
huá nù
sì nù
xiōng nù
chēn nù
rě nù
bàng nù
zhòng nù
jī nù
xià nù
zhèn nù
huáng nù
xī nù
kuáng nù
sù nù
zhèn nù
cù nù
cán nù
⒈ 愤怒不平。
引《旧唐书·郑畋传》：“殊不知五侯拗怒，期分项羽之尸；四塚既成，待葬蚩尤之骨。”
清袁枚《续新齐谐·阴氏妹》：“家人奔救，女力甚猛，五六人持之，方得脱挟。归问其故，犹拗怒咆哮。”
清龚自珍《送徐铁孙序》：“则如岭之表，海之滸，磅礴浩汹，以受天下之瑰丽，而洩天下之拗怒也。”
⒉ 抑制怒气。
引《文选·班固＜西都赋＞》：“蹂躪其十二三，乃拗怒而少息。”
李善注：“拗，犹抑也。於六切。”
唐李复言《续玄怪录·李卫公靖》：“一奴从东廊出，仪貌和悦，怡怡然；一奴从西廊出，愤气勃然，拗怒而立。”
清蒲松龄《聊斋志异·巧娘》：“三娘见母与巧娘相抵，意不自安，以一身调停两间，始各拗怒为喜。”
压制愤怒。
1. 固执，不驯顺：执拗。拗不过他。
怒读音：nù怒nù(1)（形）基本义：生气；愤怒：生气；愤怒(2)（形）形容气势很盛：～放｜～潮。