niù lǒng
niù tǐ
niù xìng
niù qiào
niù shēng
niù gé
niù què
niù sè
niù zhuō
niù zǔ
ào xiàn
niù xiàng
niù zhuǎn
niù chái
niù diào
niù qiáng
ào jiù
ào jìn
niù nù
niù qì
niù zì
niù kū
niù liè
niù lǜ
niù huā
niù qǔ
niù bié
ào chù
niù jù
ǎo shé
ào kǒu
niù yǔ
ǎo duàn
niù qiào
ào mán
niù kàng
ǎo kāi
niù zhí
chéng jù
sāo jù
xún jù
duǎn jù
mì jù
chèn jù
zhuǎn jù
xié jù
fā jù
lè jù
zhuō jù
yǎ jù
qǐ jù
shēn jù
jì jù
liàn jù
yǔ jù
míng jù
sǐ jù
liú jù
fēn jù
chū jù
ǒu jù
shǔ jù
piàn jù
cháng jù
wěi jù
shěng jù
yǔ jù
jū jù
xiǎo jù
xū jù
dié jù
xǐ jù
xī jù
jué jù
chǐ jù
dōu jù
jiā jù
quán jù
jiǒng jù
jiā jù
xióng jù
cí jù
yì jù
jù jù
yǐn jù
pò jù
jué jù
zǐ jù
háo jù
dié jù
pín jù
liàn jù
lì jù
jǐng jù
piān jù
lián jù
jiǎn jù
yán jù
zì jù
duì jù
zhǔ jù
pái jù
fèi jù
dǎo jù
lěi jù
sōu jù
lì jù
pái jù
shēn jù
rǒng jù
wén jù
huán jù
miào jù
biāo jù
tí jù
kè jù
jí jù
diǎn jù
qīng jù
yùn jù
jǐn jù
yāo jù
guǎn jù
qiāo jù
de jù
bì jù
bǐ jù
lì jù
chuí jù
jié jù
zú jù
jùn jù
lěng jù
cuàn jù
yīn jù
huó jù
shǎng jù
zhuì jù
xuě jù
cí jù
guò jù
shé jù
bìng jù
dān jù
wú jù
yuān jù
jí jù
suǒ jù
zhòng jù
zhī jù
jié jù
dǔ jù
dàn jù
sǎn jù
lòu jù
zhuó jù
lú jù
bǐ jù
fēi jù
chán jù
zhāi jù
zào jù
gé jù
zhú jù
yú jù
duàn jù
pián jù
xiǎn jù
sì jù
jié jù
màn jù
de jù
lián jù
cóng jù
dé jù
jié jù
niù jù
zhāng jù
bài jù
⒈ 格律诗中不合常规平仄格律的句子叫拗句。出现拗句，一般应采取补救的办法，即在本句或对句的适当位置上改变其他字的平仄安排。如“红颜弃轩冕”，第三字按格律应该平声而用了仄声，就把第四字应仄而改用平。又如“雨中草色緑堪染，水上桃花红欲燃”，上句第五字该平而用了仄，就把下句第五字该仄改为平。拗句经过拗救，就算合律。否则，会出现犯孤平、失黏等毛病。做格律诗旧有“一三五不论，二四六分明”的口诀，这只是一般的说法。因为在五言格律诗中的第三字和七言格律诗中的第五字的平仄，有的是不能轻易更动的。
⒉ 见“拗句格”。
近体诗中不合格律的句子。拗有大拗与小拗之别，小拗可不救，若犯孤平与二四六之大拗则非救不可。
1. 固执，不驯顺：执拗。拗不过他。
句读音：jù,gōu[ jù ]1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。