tū fèi
tū fà
tū tóu
tū luò
tū ér
tū lǐ
tū lù
tū jié
tū nú
tū lǘ
tū shì
tū lú
tū chuāng
tū yǒu
tū shān
tū xiàn
tū háo
tū zi
tū shù
tū guǎn
tū shuā
tū dīng
tū bǐ
tū gàn
tū qún
tū qiū
tū jiù
tū chén
tū lu
tū qiū
tū dǐng
tū jīn
tū de
tū diǎo
bìng chuāng
lòu chuāng
dú chuāng
bàng chuāng
hán chuāng
bān chuāng
bí chuāng
zhì chuāng
yōng chuāng
dòng chuāng
jiǔ chuāng
shǔn chuāng
qī chuāng
dǐng chuāng
yǎn chuāng
biāo chuāng
guǒ chuāng
tiān chuāng
guō chuāng
shù chuāng
láng chuāng
bǎn chuāng
jiāo chuāng
yǎng chuāng
lián chuāng
jīn chuāng
fèi chuāng
zhàng chuāng
shé chuāng
lián chuāng
guǎng chuāng
yǎng chuāng
lài chuāng
gān chuāng
tū chuāng
nóng chuāng
dòu chuāng
xùn chuāng
jū chuāng
cuó chuāng
kǒu chuāng
rù chuāng
jiè chuāng
zhòng chuāng
yóu chuāng
dāo chuāng
dīng chuāng
rù chuāng
⒈ 头部皮肤病之一。俗称鬎鬁、头癣、癞头疮。病久易使发脱落形成秃顶。
引《新五代史·杂传十三·杨光远》：“光远既病秃，其妻又跛其足也。人谓之语曰：‘自古岂有秃疮天子，跛脚皇后邪？’”
清吴炽昌《客窗闲话初集·假和尚》：“金生者， 浙右人也。幼患秃疮，头无毫髮。”
黄癣的俗称。参见「黄癣」条。
秃tū(1)（人）没有头发；（鸟兽头或尾）没有毛：～顶｜～鹫。(2)（树木）没有枝叶。(3)物体的失去尖端。(4)首尾结构不完整：文章首尾有点～。
疮读音：chuāng疮chuāng(1)（名）通常称皮肤发生溃烂的疾病：生～。(2)（名）外伤：金～。