tū dǐng
tū guǎn
tū yǒu
tū diǎo
tū jié
tū gàn
tū háo
tū chuāng
tū nú
tū chén
tū lǘ
tū de
tū shì
tū lú
tū tóu
tū zi
tū dīng
tū lu
tū qún
tū shuā
tū fà
tū jiù
tū luò
tū shù
tū qiū
tū bǐ
tū qiū
tū jīn
tū lù
tū lǐ
tū fèi
tū shān
tū xiàn
tū ér
fēng dǐng
ruì dǐng
tuí dǐng
chōng dǐng
dǎ dǐng
pán dǐng
fēng dǐng
lóu dǐng
gāo dǐng
gǒng dǐng
xiè dǐng
qǐ dǐng
liàn dǐng
chū dǐng
jīng dǐng
yī dǐng
hù dǐng
yīng dǐng
xuán dǐng
hóng dǐng
zào dǐng
dǐ dǐng
dān dǐng
rán dǐng
jiàn dǐng
yā dǐng
ná dǐng
qióng dǐng
sī dǐng
zhū dǐng
ruì dǐng
wǔ dǐng
wéi dǐng
zhǒng dǐng
fén dǐng
xū dǐng
jí dǐng
miè dǐng
zhěn dǐng
guàn dǐng
tiān dǐng
shù dǐng
mó dǐng
lù dǐng
diān dǐng
lí dǐng
yún dǐng
guàn dǐng
píng dǐng
liàn dǐng
tòu dǐng
wū dǐng
tū dǐng
rán dǐng
hè dǐng
chuáng dǐng
dōu dǐng
què dǐng
wàng dǐng
bù dǐng
mào dǐng
mào dǐng
shān dǐng
jiān dǐng
xuě dǐng
diān dǐng
fēng dǐng
jué dǐng
zǎn dǐng
tóu dǐng
dào dǐng
chéng dǐng
mén dǐng
lù dǐng
líng dǐng
zhì dǐng
秃顶tūdǐng
(1) 头顶脱发,也指头顶无发的人
英bald head;bare⒈ 头顶脱发;脱了发的头顶。
引《说文·秃部》“秃,无髮也” 清段玉裁注:“秀与秃古无二字,殆小篆始分之,今人秃顶亦曰秀顶,是古遗语。”
巴金《新生·五月八日》:“朱乐无来看我,他比从前老得多了。我几乎认不出来是他。但那发光的眼睛和发光的秃顶却没有改变。”
头顶没有头发。
如:「他受老爸的遗传,不到四十岁,便已秃顶了。」
秃tū(1)(人)没有头发;(鸟兽头或尾)没有毛:~顶|~鹫。(2)(树木)没有枝叶。(3)物体的失去尖端。(4)首尾结构不完整:文章首尾有点~。
顶读音:dǐng顶dǐng(1)(名)人体或物体上最高的部分:房~。(2)(动)用头支撑:~缸。(3)(动)从下面拱起:苗把土~起来了。(4)(动)用头撞击:羊~人。(5)(动)抵住:~上门。(6)(动)对面迎着:~头。(7)(动)顶撞:小王~了领导几句。(8)(动)担当;支持:最近太忙;我有点~不住了。(9)(动)顶替:~名儿。(动)指转让或取得企业经营权、房屋租赁权:~出去。(量)用于某些有顶的东西:一~帽子。(副)表示程度高:~喜欢这支歌。(副)同方位词合用;表示方位的极端:~名儿。(动)指转让或取得企业经营权、房屋租赁权