niē mǎ
niē guài
niē shì
niē bào
niē gū
niē shé
niē jué
niē míng
niē dìng
niē cuō
niē wū
niē zhe
niē dā
niē huò
niē gào
niē cí
niē tiē
niē nong
niē shì
niē gù
niē hé
niē nóng
niē suān
niē chuāi
niē sù
niē xiàn
niē zào
niē jǐn
niē sù
niē gòu
cí jué
yǐn jué
yào jué
lí jué
yù jué
qiào jué
lín jué
miào jué
mì jué
yǒng jué
zhòu jué
tōng jué
yān jué
mì jué
qiā jué
xiān jué
niē jué
xīn jué
qì jué
fǎ jué
qiān jué
miào jué
shǒu jué
cān jué
kǒu jué
zhòu jué
dān jué
sòng jué
fāng jué
bā jué
yǎn jué
dào jué
shén jué
gào jué
niǎn jué
gē jué
yǐn jué
bǎo jué
cháng jué
zhēn jué
⒈ 亦作“揑诀”。谓施法术时或默念,或轻念,同时做出一种手势。
引元柯丹邱《荆钗记·荐亡》:“揑诀惊三界,扣齿动万神。”
《水浒传》第九五回:“乔道清叩齿作法,揑诀念咒。”
鲁迅《且介亭杂文末编·女吊》:“所以后台上一定要扮一个王灵官,一手捏诀,一手执鞭。”
按照口诀而行掐指的动作。
如:「这算命先生捏诀一算,便道:『不妙!不妙啊!』」
捏niē(1)(动)用拇指和别的手指夹:~住。(2)(动)用手指把软东西弄成一定的形状:~泥人儿|~饺子。(3)(动)故意把非事实说成是事实。
诀读音:jué诀jué(1)(名)就事物的主要内容编成顺口押韵的容易记忆的词句:口~|歌~。(2)(名)方法;窍门:秘~|妙~。(3)(动)分别(多指不再相见):~别|永~。