níng jiā
níng dǐ
níng gào
níng yíng
níng kāng
níng lìng
níng xīn
níng xī
níng jiǎn
níng ān
níng xǔ
níng jí
níng píng
nìng kě
nìng yuàn
níng yīn
níng nài
níng nán
níng dǐ
níng shěng
níng dīng
níng tǐ
níng zhǐ
níng hòu
níng nài
níng gē
níng qī
níng yě
níng jí
níng hòu
níng chù
níng tiē
níng jí
níng fāng
níng tài
níng rì
níng chì
níng chóu
níng gē
níng gù
níng yì
níng biān
nìng dāng
níng mín
níng dìng
níng liáo
níng jìng
níng jìn
níng nèi
níng kǎo
níng fù
níng jì
níng shén
níng wáng
níng mì
níng jiā
níng luàn
níng hé
nìng kěn
níng jìng
níng jiā
宁肯nìngkěn
(1) 宁可
例宁肯自己辛苦点,也不要麻烦别人英would rather⒈ 难道不肯,岂肯。
引《后汉书·刘盆子传》:“所以厚诸君者,非欲求利,徒以县宰不道,枉杀吾子,欲为报怨耳。诸君寧肯哀之乎?”
晋干宝《搜神记》卷十七:“僕寧肯请人之父而淫人之女?若復见来,便出斫之。”
宋范成大《次韵汉卿舅即事》:“风捲南枝一夜休,孤芳寧肯为人留?”
清黄宗羲《与康明府书》:“老父母固二公之流亚也。寧肯坐视宇下之小民肝脑涂地,而不为之动心乎?”
⒉ 宁愿。
引周而复《上海的早晨》第一部三:“一天夜里, 汤阿英偷偷回到自己的家,抱住娘失声痛哭,宁肯跟爹和娘到处去讨饭,死也不肯回到朱家这个老虎窝里去了。”
1. 情愿:宁肯。宁死不屈。宁缺毋滥。
2. 岂,难道:王侯将相宁有种乎?
3. 语助,无实际意义:不宁唯是。
4. 姓。
肯读音:kěn肯kěn(名)附着在骨头上的肉:中~|~綮。肯kěn(1)(动)表示同意:我劝说了半天;他才~了。(2)(动)表示主观上乐意;表示接受要求:~虚心接受意见。(3)(动)〈方〉表示时常或易于:这几天~下雨。