qí fū
qí sōu
qí jìng
qí jùn
qí sōu
qí yáng
qí zhōu
qí qū
qí bó
qí shǒu
qí zhé
qí tú
qí yì
qí chū
qí zhōu
qí liáng
qí shè
qí yì
qí gǔ
qí tú
qí pó
qí dào
qí qū
qí lù
qí niàn
qí yí
qí mù
qí shān
qí huáng
qí qí
qí gǔ
qí xuē
gōng huáng
wǔ huáng
chì huáng
lì huáng
gōng huáng
dǐ huáng
shuāi huáng
shé huáng
lì huáng
guǎ huáng
làn huáng
yìng huáng
tái huáng
gǔ huáng
yān huáng
qiān huáng
kōng huáng
zhū huáng
zhào huáng
zhě huáng
zī huáng
cuì huáng
é huáng
fāng huáng
sǎng huáng
jí huáng
jiāo huáng
líng huáng
dàn huáng
xūn huáng
duǎn huáng
lì huáng
lóng huáng
jī huáng
xuān huáng
xūn huáng
sì huáng
suàn huáng
liú huáng
yǐn huáng
bǎi huáng
xiàng huáng
ruǐ huáng
xióng huáng
hūn huáng
lín huáng
mài huáng
ǎi huáng
hún huáng
tián huáng
zǒu huáng
liú huáng
yūn huáng
rú huáng
fā huáng
guān huáng
mǎ huáng
zī huáng
téng huáng
tān huáng
sǎo huáng
yín huáng
jū huáng
dì huáng
lí huáng
rén huáng
kū huáng
xūn huáng
fēi huáng
rú huáng
yù huáng
càn huáng
mǐ huáng
tiē huáng
cōng huáng
dān huáng
xuán huáng
huā huáng
yān huáng
yuē huáng
sāng huáng
cāng huáng
zhī huáng
jiāo huáng
hóng huáng
lí huáng
zhōng huáng
fàn huáng
sōng huáng
shǐ huáng
zōng huáng
jiǔ huáng
tōng huáng
é huáng
jiāng huáng
fān huáng
shàng huáng
yān huáng
chéng huáng
chǐ huáng
jiāng huáng
qú huáng
yā huáng
tuán huáng
dà huáng
jiē huáng
niú huáng
lí huáng
téng huáng
chéng huáng
èr huáng
zhè huáng
pí huáng
dàn huáng
yāo huáng
wěi huáng
tǔ huáng
shǔ huáng
yā huáng
nóng huáng
chì huáng
jiāo huáng
cí huáng
qiè huáng
wǎn huáng
zhú huáng
zhēng huáng
má huáng
huà huáng
wěi huáng
yún huáng
cí huáng
cǎn huáng
luǎn huáng
huái huáng
dì huáng
shí huáng
yīng huáng
sān huáng
qīng huáng
xiān huáng
yè huáng
qiū huáng
tù huáng
huái huáng
nèn huáng
lí huáng
é huáng
yán huáng
yǎn huáng
yáo huáng
là huáng
jīn huáng
xiāo huáng
jú huáng
qí huáng
lì huáng
fēng huáng
lù huáng
shèn huáng
dòu huáng
miè huáng
liǔ huáng
míng huáng
téng huáng
fén huáng
xìng huáng
lí huáng
zhāng huáng
qiān huáng
cāng huáng
kūn huáng
liú huáng
qīng huáng
⒈ 岐伯和黄帝。相传为医家之祖。
引宋苏颂《〈政和证类本草图经〉序》：“讎校岐黄《内经》，重定鍼艾俞穴。”
后以“岐黄”为中医医术的代称。 明宋应星《天工开物·曲糵序》：“惟是五谷菁华变幻，得水而凝，感风而化。供用岐黄者神其名，而坚固食羞者丹其色。”
清钱谦益《送张老还溧阳》诗：“张君攻岐黄，高名走妇孺。”
清蒲松龄《聊斋志异·紫花和尚》：“邑有某生者，精岐黄，而不以术行。三聘始至，疏方下药，病愈。”
⒉ 借指中医医生或医书。
引梁章鉅《称谓录·医》引《帝王世纪》：“黄帝命岐伯论经脉旁通问难为经，后世习其业者，故谓之岐黄。”
《西湖佳话·白堤政迹》：“众亲友听了，尽鼓掌大笑道：‘这个相思疾，实害得新奇，但可惜《本草》、《岐黄》俱不曾留方，无药可治，如之奈何？’”
岐伯和黄帝的合称。相传黄帝曾使岐伯尝百草，行医治病，今传之内经即托名黄帝和岐伯问答论医。故以岐黄为医家之宗祖。后亦用以比喻医道。《聊斋志异．卷八．紫花和尚》：「盖邑有某生者，精岐黄，而不以术行，三聘始至，疏方下药，病愈。」也作「歧黄」。
岐qí(1)（名）岐山；县名；在陕西省。(2)（名）姓。
黄读音：huáng黄huáng(1)（形）像丝瓜花或向日葵花的颜色：～布｜～花｜～色｜发～。(2)（名）指黄河：～泛区｜治～｜～灾。(3)（Huánɡ）姓。黄huáng（动）〈口〉事情失败或计划不能实现：买卖～了｜对象～了｜生意～了。