niǎn mǒ
niǎn bā
niǎn fán
niǎn nuò
niǎn xiāng
niǎn jiē
niǎn fěn
niǎn ér
niǎn suì
niǎn zhuǎn
niǎn sù
niǎn jué
niǎn fàn
niǎn zi
niǎn zī
niǎn tiāo
niǎn qián
niǎn méi
niǎn xū
niǎn fǎ
niǎn dù
niǎn jīn
niǎn nòng
niǎn zhī
niǎn suō
niǎn jūn
niǎn zhǐ
niǎn xìn
niǎn shé
niǎn guǎn
niǎn chuán
niǎn dǎng
niǎn jù
niǎn sè
niǎn suān
niǎn xī
niǎn zhī
niǎn tóu
hóng fàn
liú fàn
yíng fàn
guǎng fàn
làn fàn
nào fàn
zá fàn
qiào fàn
xū fàn
shuō fàn
fēi fàn
huó fan
sōng fàn
ōu fàn
pǔ fàn
yì fàn
mí fàn
piāo fàn
guǎng fàn
gěng fàn
diào fàn
qīng fàn
líng fàn
niǎn fàn
lǚ fàn
fú fàn
tiāo fàn
pǔ fàn
píng fàn
bó fàn
héng fàn
kē fàn
piāo fàn
píng fàn
fú fàn
kōng fàn
kuān fàn
rǒng fàn
fū fàn
héng fàn
dān fàn
⒈ 耍花样。
引《水浒传》第二一回：“﹝宋江﹞便起身要下楼，吃那婆子拦住道：‘押司不要使这科分。这唐牛儿捻泛过来，你这精贼也瞒老娘！正是鲁班手里调大斧！’”
配合他人的言语或动作。
1. 用手指搓转（zhuàn ）：捻麻绳。
2. 搓成的条状物：灯捻儿。
泛读音：fàn泛fàn(1)（动）漂浮：～舟湖上。(2)（动）透出；往上冒：脸上～红。(3)（形）广泛；一般：空～。(4)（动）泛滥：黄～区。