xiàn mìng
xiàn chún
xiàn jiā
xiàn liáng
xiàn sì
xiàn jī
xiàn nèi
xiàn bǎi
xiàn duàn
xiàn shì
xiàn bó
xiàn fēng
xiàn yì
xiàn jīng
xiàn rén
xiàn gǔ
xiàn guān
xiàn méi
xiàn zhǎng
xiàn chéng
xiàn qí
xiàn zhì
xiàn jīng
xiàn péng
xiàn yǐn
xiàn báo
xiàn chéng
xiàn yóu
xiàn kǎo
xiàn fǎ
xiàn jiǔ
xiàn fèn
xiàn zhì
xiàn wèi
xiàn zūn
xiàn gòu
xiàn hóu
xiàn lìng
xiàn hú
xiàn jī
xiàn dào
xiàn bàn
xiàn fú
xiàn xiàn
xiàn jiě
xiàn bǐ
xuán chē
xiàn pèi
xuán qìng
xuán fǎ
xiàn pǔ
xiàn lì
xiàn shī
xiàn chuán
xiàn lí
xiàn shuǐ
xiàn qìng
⒈ 亦作“县磬”。悬挂的磬，喻空无所有，贫困之极。
引《左传·僖公二十六年》：“齐侯曰：‘室如县罄，野无青草，何恃而不恐？’”
杨伯峻注：“罄同磬，他本亦作‘磬’，《鲁语上》即作‘磬’。磬之悬掛，中高而两旁下，其间空洞无物。百姓贫乏，空无所有，虽房舍高起，两簷下垂，如古磬之悬掛者然也。”
南朝宋刘义庆《世说新语·贤媛》：“陶公少有大志，家酷贫……于时冰雪积日， 侃室如县磬。”
宋胡继宗《书言故事·贫乏》：“言贫乏室如县罄。”
1. 行政区划单位，旧时属于州、府、道，现由直辖市、地级市、自治州等领导。
2. 姓
罄读音：qìng罄qìng（形）〈书〉尽；空：～尽｜～其所有。