gǎn rèn
zhòng rèn
wú rèn
qù rèn
fù rèn
zài rèn
fù rèn
qiān rèn
qián rèn
běn rèn
zhuān rèn
gàn rèn
zhuān rèn
sì rèn
diào rèn
xīn rèn
lí rèn
dài rèn
jiù rèn
huái rèn
gé rèn
jūn rèn
shèng rèn
chū rèn
lì rèn
xiǎn rèn
lí rèn
lǐ rèn
fàng rèn
juàn rèn
dān rèn
wǔ rèn
dūn rèn
jiē rèn
lì rèn
lǜ rèn
fēi rèn
kǒng rèn
bǎo rèn
gǎi rèn
jì rèn
suǒ rèn
bǔ rèn
liú rèn
xiè rèn
lǐ rèn
shòu rèn
xiàn rèn
chí rèn
zhì rèn
quán rèn
chǒng rèn
dǐ rèn
fù rèn
jiān rèn
yào rèn
hòu rèn
xuǎn rèn
yù rèn
kǎo rèn
kuàng rèn
mǎn rèn
bèi rèn
hé rèn
dú rèn
pìn rèn
bù rèn
jì rèn
bǐng rèn
xìn rèn
cháng rèn
jú rèn
guì rèn
zì rèn
chè rèn
qín rèn
yì rèn
zūn rèn
yīng rèn
zhí rèn
fǔ rèn
dào rèn
fú rèn
jiǎng rèn
róng rèn
wǎn rèn
pì rèn
jiě rèn
fán rèn
tīng rèn
yǐ rèn
héng rèn
tú rèn
jiǎng rèn
zhī rèn
jiàn rèn
wěi rèn
shòu rèn
qīn rèn
chōng rèn
shǔ rèn
jìn rèn
wěi rèn
jī rèn
kē rèn
guò rèn
zhǔ rèn
dū rèn
fēn rèn
jù rèn
yī rèn
nán rèn
yì rèn
jǐ rèn
cǎi rèn
fù rèn
chà rèn
wài rèn
dà rèn
shí rèn
qiǎo rèn
zé rèn
shàng rèn
shèng rèn
bà rèn
dào rèn
fǔ rèn
jiān rèn
xiǎo rèn
jiǎn rèn
lián rèn
xuǎn rèn
gāo rèn
fù rèn
biān rèn
piān rèn
⒈ 谓重视信从。
引唐韩愈《石鼓歌》：“方今太平日无事，柄任儒术崇丘軻。”
⒉ 谓委以重任。
引《新唐书·奸臣传下·卢杞》：“帝曰：‘﹝卢杞﹞守虢而忧他州，宰相材也。’詔以豕赐贫民，遂有意柄任矣。”
《续资治通鉴·宋神宗元丰六年》：“此盖姦人自谋，利於苟悦，而柄任之臣，欲专权自肆以成己志，遂误陛下。”
⒊ 指委以重任的人。
引宋苏辙《论分别邪正札子》：“臣以为昔所柄任，其徒实蕃，布列中外，岂免窥伺。”
⒋ 指重要职位。
引宋范仲淹《与韩魏公书》：“惟祝正人早归柄任，以副天下之心。”
《续资治通鉴·宋哲宗绍圣二年》：“蔡京姦足以惑众，辨足以饰非……合党缔交，以图柄任。”
重用。
柄bǐng(1)（名）器物的把儿：刀～｜勺～。(2)（名）植物的花、叶或果实跟茎或枝连着的部分：花～｜叶～。(3)（名）比喻在言行上被人抓住的材料：话～｜笑～｜把～。(4)（名）〈书〉执掌：～国｜～政。(5)（名）〈书〉权：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西
任读音：rèn,rén[ rèn ]1. 相信，信赖：信任。
2. 使用，给予职务：任命。任人唯贤。
3. 负担，担当：担任。任课。
4. 职务：就任。到任。任重道远。
5. 由着，听凭：任凭。任性。任意。任从。任随。听任。放任自流。听之任之。
6. 不论，无论：任何。任人皆知。