lǐ jiāng
lǐ yè
lǐ kuì
lǐ lǜ
lǐ bì
lǐ shǔ
lǐ zhōng
lǐ jié
lǐ yù
lǐ fáng
lǐ mìng
lǐ jì
lǐ pǐn
lǐ tǐ
lǐ xùn
lǐ chá
lǐ cì
lǐ jìng
lǐ xuē
lǐ kuàng
lǐ guān
lǐ zhì
lǐ chéng
lǐ jiào
lǐ yī
lǐ lù
lǐ jué
lǐ rèn
lǐ xíng
lǐ chéng
lǐ fú
lǐ zhāng
lǐ róng
lǐ quàn
lǐ shí
lǐ yuè
lǐ luó
lǐ xué
lǐ fēn
lǐ wéi
lǐ shù
lǐ bù
lǐ zhí
lǐ diǎn
lǐ yǐn
lǐ xì
lǐ shùn
lǐ wén
lǐ jìn
lǐ zhèng
lǐ xián
lǐ mào
lǐ fàn
lǐ xiāng
lǐ yì
lǐ dào
lǐ fèng
lǐ fǎ
lǐ pào
lǐ jiāo
lǐ ràng
lǐ xìn
lǐ xiàn
lǐ jì
lǐ zhì
lǐ pìn
lǐ shè
lǐ bīng
lǐ jiǔ
lǐ jiǎn
lǐ cí
lǐ ài
lǐ chàn
lǐ dù
lǐ juàn
lǐ sì
lǐ chuán
lǐ tú
lǐ qì
lǐ shī
lǐ bīn
lǐ bài
lǐ dài
lǐ cí
lǐ jiē
lǐ yǐn
lǐ shēng
lǐ jīng
lǐ àn
lǐ qǐng
lǐ táng
lǐ yí
lǐ yuàn
lǐ dān
lǐ yí
lǐ sú
lǐ wù
lǐ yì
lǐ fèng
lǐ mào
lǐ shù
lǐ dòu
lǐ jí
lǐ zhòng
lǐ chén
lǐ jìng
lǐ chǒng
fù rèn
běn rèn
yào rèn
shèng rèn
suǒ rèn
chōng rèn
wǔ rèn
kuàng rèn
jiǎng rèn
zài rèn
diào rèn
dān rèn
zhuān rèn
wěi rèn
mǎn rèn
héng rèn
guì rèn
chǒng rèn
jiù rèn
dǐ rèn
yù rèn
tīng rèn
qiān rèn
fēi rèn
xiǎn rèn
lí rèn
fù rèn
zhí rèn
piān rèn
guò rèn
zhì rèn
kǎo rèn
zhòng rèn
pì rèn
yì rèn
xuǎn rèn
qiǎo rèn
bǎo rèn
jiān rèn
qīn rèn
fǔ rèn
dú rèn
jiān rèn
fù rèn
yī rèn
jiǎn rèn
sì rèn
gǎi rèn
chí rèn
zhuān rèn
gāo rèn
fù rèn
lí rèn
jì rèn
shàng rèn
róng rèn
xiàn rèn
qín rèn
lì rèn
fàng rèn
nán rèn
wǎn rèn
fú rèn
quán rèn
xiè rèn
zhī rèn
jìn rèn
pìn rèn
dà rèn
zì rèn
xīn rèn
biān rèn
jūn rèn
jù rèn
bèi rèn
lián rèn
jǐ rèn
kǒng rèn
wài rèn
wú rèn
bà rèn
hé rèn
zé rèn
jiàn rèn
shòu rèn
jiě rèn
chè rèn
jì rèn
yǐ rèn
xuǎn rèn
chū rèn
zūn rèn
hòu rèn
tú rèn
jiǎng rèn
fù rèn
gàn rèn
juàn rèn
lǐ rèn
cǎi rèn
bǐng rèn
shèng rèn
cháng rèn
yīng rèn
qù rèn
xìn rèn
shí rèn
shòu rèn
dài rèn
jiē rèn
lǜ rèn
dào rèn
dūn rèn
bǔ rèn
gǎn rèn
jī rèn
bù rèn
dào rèn
gé rèn
chà rèn
zhǔ rèn
fǔ rèn
fán rèn
lǐ rèn
fēn rèn
lì rèn
dū rèn
shǔ rèn
liú rèn
yì rèn
jú rèn
wěi rèn
qián rèn
kē rèn
huái rèn
xiǎo rèn
⒈ 礼遇信任。
引《后汉书·胡广传》：“自在公台三十餘年，歷事六帝，礼任甚优。每逊位辞病，及免退田里，未尝满岁，輒復升进。”
《魏书·游明根传》：“卿年耆德茂，服勤累朝，歷职内外，并著显绩，逮于耆年，履道不渝，是以釐革之始，委以礼任，迟能迂德，匡赞於朕。”
⒉ 元代官府常用语，谓到任治事。礼，用同“理”。参见“理任”。
引《元典章·朝纲一·政纪》：“受宣勑人员都省凭准奏定颁降宣勑者，自礼任月日支付。”
《元典章·工部二·公廨》：“江南自归附以来，所在路府州县有係官房舍，往往礼任官员因为官房无主看守，却於民户处借什物。”
《元典章·刑部十四·诈》：“合下仰照验，速将各处无照会礼任官员取问无照会缘由，及将所受宣勑省札抄连开呈。若有似此人员，依上呈省无令礼任。”
《元典章新集·吏部·假故》：“杭州路推官刘陶扶灵前往大名开州迁葬，水程车路。及代官李惟真不待正期，预至任所，争告礼任。”
陈垣《元典章校补释例·元代用语误例》：“礼任， 元时常语， 沉刻輒改为理任。”
礼lǐ(1)（名）社会生活中由于风俗习惯而形成的为大家共同遵守的仪式：婚～｜丧～。(2)（名）表示尊敬的言语或动作：～节｜敬～。(3)（名）礼物：献～｜千里送鹅毛；～轻情意重。
任读音：rèn,rén[ rèn ]1. 相信，信赖：信任。
2. 使用，给予职务：任命。任人唯贤。
3. 负担，担当：担任。任课。
4. 职务：就任。到任。任重道远。
5. 由着，听凭：任凭。任性。任意。任从。任随。听任。放任自流。听之任之。
6. 不论，无论：任何。任人皆知。