dì zhōu
dì wèi
dì líng
dì cè
dì zuǒ
dì jì
dì jí
dì jīng
dì jiāng
dì tíng
dì huá
dì zǐ
dì jì
dì qín
dì dào
dì mén
dì niǎn
dì xūn
dì shǔ
dì yùn
dì chén
dì qīng
dì quē
dì hóng
dì zhī
dì gé
dì gōng
dì xuān
dì zhǔ
dì nǚ
dì huī
dì chāng
dì cōng
dì róng
dì lǐ
dì niú
dì míng
dì mǔ
dì xiàng
dì jiā
dì zǔ
dì dǎng
dì jū
dì jī
dì chē
dì yuán
dì hǔ
dì fén
dì zōng
dì guó
dì sháo
dì dé
dì yóu
dì é
dì chéng
dì xù
dì mìng
dì shī
dì dū
dì hūn
dì fù
dì tǒng
dì cè
dì hóng
dì jī
dì táng
dì wén
dì zuò
dì zǎi
dì xiāng
dì jì
dì yīn
dì huī
dì jiāo
dì xīng
dì fú
dì guān
dì gāng
dì huáng
dì yè
dì qǐn
dì zé
dì hù
dì yǔ
dì wū
dì mó
dì shì
dì shòu
dì shēng
dì yì
dì qiū
dì jí
dì zhì
dì tiān
dì wǎng
dì jiè
dì yǒu
dì shì
dì lù
dì tái
dì tú
dì yīn
dì lì
dì shí
dì tīng
dì zhú
dì yīn
dì wáng
dì zhái
dì shì
dì é
dì fǔ
dì zuò
dì yìn
dì zuò
dì shè
dì lǚ
dì suǒ
dì chǔ
dì tíng
dì xuān
dì xián
dì guǐ
dì bā
dì shū
dì gōng
dì zhǐ
dì lún
dì pǐ
dì sūn
dì yè
dì jiōng
dì jūn
dì sāng
dì xué
dì diǎn
dì gōng
dì zhòu
dì hào
dì jī
dì shì
yōng shì
fàn shì
fū shì
biàn shì
jīn shì
róng shì
zào shì
chóu shì
zhù shì
zhú shì
xī shì
chú shì
chǎn shì
wèi shì
quán shì
shū shì
kāi shì
fú shì
kǎo shì
jiān shì
xiào shì
pái shì
shēn shì
qǔ shì
fēn shì
pì shì
biàn shì
jiǎng shì
hé shì
chǎn shì
xiāo shì
jiǎ shì
xiān shì
juān shì
jiù shì
chǎn shì
sàn shì
huàn shì
kuān shì
jí shì
kǒng shì
pōu shì
bù shì
bǎo shì
péi shì
pàn shì
dào shì
dūn shì
huān shì
tōng shì
gǔ shì
píng shì
yì shì
fàng shì
bīng shì
jiě shì
qiǎn shì
huò shì
xuě shì
dì shì
yòu shì
quàn shì
xùn shì
⒈ 亦称“帝释天”。佛教护法神之一。佛家称其为三十三天(忉利天)之主，居须弥山顶善见城。梵文音译名为释迦提桓因陀罗。
引南朝宋谢灵运《庐山慧远法师诔》：“人天感悴，帝释动怀。”
南朝梁简文帝《大法颂》：“忉利照园之东，帝释天城之北。”
《水浒传》第六回：“诸天坏损，怀中鸟雀营巢；帝释欹斜，口内蜘蛛结网。”
明屠隆《綵毫记·脱靴捧砚》：“仙宫寳嵌妆，帝释珠交网。”
帝dì(1)（名）古指最高的天神；迷信指宇宙万物的主宰：上～。(2)（名）君主：～王。(3)（名）帝国主义的简称：反～。
释读音：shì[ shì ]1. 解说，说明：解释。注释。释文。释义。
2. 消除，消散：释疑。释怨。涣然冰释（像冰融化了一样，嫌隙和疑虑都完全消除）。
3. 放开，放下：释放。保释。手不释卷。
4. 佛教创始人释迦牟尼的简称，后泛指佛教：释氏。释教。释子（和尚）。释藏（）（佛教经典的总汇，分经、律、论三藏，包括汉译佛经和中国的一些佛教著述）。释典。