fàn shēng
fàn róng
fàn guǐ
fàn shì
fàn sēng
fàn zhòng
fàn jiā
fàn xīn
fàn biǎo
fàn qìng
fàn shū
fàn zì
fàn guǎn
fàn sú
fàn mì
fàn cè
fàn shì
fàn líng
fàn shān
fàn tǎ
fàn jiào
fàn jiè
fàn zhì
fàn jì
fàn shì
fàn fāng
fàn jiā
fàn lín
fàn táng
fàn xiāng
fàn fǎ
fàn yán
fàn tǔ
fàn bèi
fàn chàng
fàn cè
fàn wén
fàn gōng
fàn jìng
fàn nà
fàn jì
fàn tiān
fàn zhòu
fàn zhōng
fàn jū
fàn běn
fàn lóu
fàn shì
fàn huā
fàn sòng
fàn xíng
fàn zhòu
fàn xí
fàn yán
fàn chéng
fàn jīng
fàn yǔ
fàn yún
fàn tǎ
fàn fàn
fàn zhì
fàn dào
fàn huáng
fàn fú
fàn shì
fàn diàn
fàn gé
fàn xiāng
fàn jīn
fàn lǚ
fàn lún
fàn xué
fàn fāng
fàn dì
fàn yīn
fàn cè
fàn kè
fàn shù
fàn lè
fàn shén
fàn bài
fàn sǎo
fàn xiàng
fàn jiá
fàn wáng
fàn mén
fàn yì
fàn shì
fàn chà
fàn bù
fàn yǔ
fàn xiè
fàn jì
fàn xiǎng
jiě shì
bǎo shì
huàn shì
wèi shì
chóu shì
zào shì
dào shì
quán shì
yì shì
xī shì
tōng shì
jiān shì
yòu shì
qǔ shì
biàn shì
xiān shì
jīn shì
jiǎ shì
fēn shì
chǎn shì
pōu shì
shū shì
hé shì
jí shì
shēn shì
róng shì
sàn shì
bīng shì
zhù shì
xiào shì
bù shì
pàn shì
qiǎn shì
jiù shì
kǎo shì
jiǎng shì
huān shì
kuān shì
chǎn shì
juān shì
fàn shì
huò shì
kāi shì
péi shì
pì shì
biàn shì
quàn shì
xiāo shì
chǎn shì
píng shì
xuě shì
fū shì
gǔ shì
kǒng shì
pái shì
yōng shì
chú shì
zhú shì
dūn shì
fú shì
xùn shì
dì shì
fàng shì
⒈ 指色界诸天王及欲界帝释天王。
引《法苑珠林》卷十六：“梵释及四天王等，亦召十方诸佛来集香山。”
《法苑珠林》卷十七：“时诸梵释、龙王等竞来争取我髮。”
梵fàn（名）梵语“梵摩”的省称；意思是清静；常指关于佛教的：～宫｜～刹。
释读音：shì[ shì ]1. 解说，说明：解释。注释。释文。释义。
2. 消除，消散：释疑。释怨。涣然冰释（像冰融化了一样，嫌隙和疑虑都完全消除）。
3. 放开，放下：释放。保释。手不释卷。
4. 佛教创始人释迦牟尼的简称，后泛指佛教：释氏。释教。释子（和尚）。释藏（）（佛教经典的总汇，分经、律、论三藏，包括汉译佛经和中国的一些佛教著述）。释典。