chàn huǐ
nǎo huǐ
gǎi huǐ
zhòng huǐ
qiè huǐ
guǎ huǐ
zhé huǐ
zuì huǐ
huì huǐ
xián huǐ
zāi huǐ
huáng huǐ
tuì huǐ
yǒu huǐ
bù huǐ
fǎn huǐ
jīng huǐ
hòu huǐ
shī huǐ
yí huǐ
bèi huǐ
kuì huǐ
yuàn huǐ
xùn huǐ
fān huǐ
jiù huǐ
tòng huǐ
wú huǐ
yú huǐ
biàn huǐ
quān huǐ
shǒu huǐ
bēi huǐ
cī huǐ
qí huǐ
hòu huǐ
ào huǐ
kuì huǐ
zé huǐ
chàn huǐ
bèi huǐ
shāng huǐ
jiù huǐ
hèn huǐ
bài huǐ
qiān huǐ
mǐn huǐ
qián huǐ
jì huǐ
chèn huǐ
yóu huǐ
guò huǐ
dào huǐ
chàn huǐ
hàn huǐ
zhēn huǐ
qiān huǐ
fān huǐ
gǎn huǐ
tōng huǐ
fǎn huǐ
cán huǐ
zhuī huǐ
wù huǐ
tàn huǐ
jiē huǐ
kàng huǐ
忏悔chànhuǐ
(1) 佛教语。梵文 ksama,音译为“忏摩”,省略为忏,意译为悔,合称为“忏悔”。佛教规定,出家人每半年集合举行诵戒,给犯戒者以说过悔改的机会。后遂成为自陈己过,悔罪祈福的一种宗教形式。引申为认识了错误或罪过而感到痛心,决心悔改
英confess;repent;be penitent佛教用语。忏是梵语ｋṣａｍａ音译之略，意为容忍。忏悔是请他人容忍、宽恕自己的悔罪。
如：「他在神父面前忏悔从前所犯的错误。」