fēi làn
huī làn
méi làn
tú làn
kē làn
màn làn
huàn làn
lín làn
liú làn
yì làn
zhāo làn
xuàn làn
yú làn
kūn làn
càn làn
miù làn
hūn làn
yàn làn
huàn làn
zhào làn
cuǐ làn
yǎn làn
xuān làn
huàng làn
duàn làn
càn làn
bān làn
xī làn
kū làn
jiāo làn
hào làn
bái làn
jiáo làn
gàn làn
shú làn
zhuó làn
qióng làn
bāo làn
guāng làn
huàn làn
chén làn
bǐng làn
ní làn
huī làn
zhāo làn
huài làn
dù làn
mí làn
diàn làn
xiāo làn
fǔ làn
càn làn
kuì làn
jiǎo làn
mí làn
zhǐ làn
huǎng làn
pò làn
mí làn
kè làn
hǔ làn
tuí làn
yì làn
ruǎn làn
lín làn
xī làn
⒈ 灿烂，光彩鲜明貌。
引唐元稹《赠吴士矩》诗：“萎蕤云幕翠，璨烂红茵赩。”
一本作“灿烂。”《旧唐书·后妃传上·杨贵妃》：“遗鈿坠舄，瑟瑟珠翠，璨烂芳馥於路。”
璨càn(1)（名）美玉。(2)（名）同“粲”。
烂读音：làn烂làn(1)（形）基本义：某些固体物质组织破坏或水分增加后松软；熟透：某些固体物质组织破坏或水分增加后松软；熟透(2)（形）腐烂：～梨可以做酒。(3)（形）破碎；破烂：～纸｜破铜～铁｜衣服穿～了。(4)（形）头绪乱：一本～帐｜～摊子。