yǎn ǎi
yǎn bài
yǎn jìn
yǎn liǎn
yǎn tì
yǎn tiào
yǎn bì
yǎn xí
yǎn juàn
yǎn yì
yǎn qì
yǎn xiào
yǎn miè
yǎn cáng
yǎn gé
yǎn fǎ
yǎn zǎn
yǎn jǔ
yǎn mò
yǎn yā
yǎn gài
yǎn lèi
yǎn zhuāng
yǎn bì
yǎn jī
yǎn lèi
yǎn cī
yǎn rǎn
yǎn duó
yǎn miàn
yǎn rù
yǎn huò
yǎn qún
yǎn ěr
yǎn yǎn
yǎn xuán
yǎn háo
yǎn bàng
yǎn jiā
yǎn pū
yǎn yìng
yǎn mì
yǎn guān
yǎn gōng
yǎn hàn
yǎn bí
yǎn bó
yǎn mào
yǎn wō
yǎn quán
yǎn bì
yǎn rén
yǎn fù
yǎn mèi
yǎn huì
yǎn yē
yǎn è
yǎn xiá
yǎn xī
yǎn sāi
yǎn bǔ
yǎn xīn
yǎn shā
yǎn jué
yǎn ài
yǎn shì
yǎn jí
yǎn yì
yǎn yǐn
yǎn hù
yǎn yīn
yǎn cōng
yǎn shǐ
yǎn rǎn
yǎn chuō
yǎn mái
yǎn sì
yǎn rì
yǎn kǒu
⒈ 亦作“掩苒”。
⒉ 披靡,偃倒。
引唐柳宗元《袁家渴记》:“每风自四山而下,振动大木,掩苒众草,纷红骇緑,蓊葧香气。”
宋苏轼《和饮酒》之三:“身如受风竹,掩冉众叶惊。俯仰各有态,得酒诗自成。”
⒊ 摇曳貌。
引清李斗《扬州画舫录·小秦淮录》:“池荷掩冉於左右,陇菊迤邐於东西。”
⒋ 柔弱貌。
引宋苏辙《寓居》诗之四:“弱榴生掩冉,插竹强支叉。旋叠封根石,能开著子花。”
宋陆游《感怀》诗:“阡眠香草茂,掩苒烟柳弱。”
⒌ 轻盈柔美貌;柔和貌。
引宋洪迈《夷坚丁志·临卭李生》:“女从水面掩冉而返。”
宋辛弃疾《喜迁莺》词:“掩冉如羞,参差似妒,拥出芙渠花发。”
⒍ 萦绕貌。
引宋王质《游东林山水记》:“一色荷花,风自两岸来,红披緑偃,摇荡葳蕤,香气勃郁,冲怀罥袖,掩苒不脱。”
明高启《焚香》诗:“乍飘犹掩冉,将断更氤氲。”
掩yǎn(1)(动)遮盖;掩蔽:~口而笑|~人耳目|~着怀(上衣遮盖着胸膛而不扣钮扣)。(2)(动)关;合:~卷|虚~着房门。(3)(动)〈方〉关门或合上箱盖等物时被夹住:手被门~了一下。(4)(动)〈书〉乘人不备(袭击、捕捉):~杀|~捕。
冉读音:rǎn姓。