yǎn jìn
yǎn fǎ
yǎn yì
yǎn miàn
yǎn xuán
yǎn mào
yǎn zhuāng
yǎn bí
yǎn wō
yǎn jué
yǎn huì
yǎn è
yǎn jí
yǎn yǐn
yǎn quán
yǎn yìng
yǎn xī
yǎn bài
yǎn bó
yǎn rén
yǎn ǎi
yǎn qún
yǎn mò
yǎn ěr
yǎn gōng
yǎn jǔ
yǎn yǎn
yǎn háo
yǎn lèi
yǎn jiā
yǎn duó
yǎn sì
yǎn shǐ
yǎn bì
yǎn xiá
yǎn ài
yǎn mái
yǎn rì
yǎn tì
yǎn bǔ
yǎn guān
yǎn xiào
yǎn shì
yǎn rǎn
yǎn yā
yǎn bì
yǎn rǎn
yǎn mèi
yǎn shā
yǎn hàn
yǎn cáng
yǎn hù
yǎn pū
yǎn yē
yǎn cī
yǎn zǎn
yǎn lèi
yǎn chuō
yǎn yīn
yǎn miè
yǎn juàn
yǎn gé
yǎn tiào
yǎn xīn
yǎn rù
yǎn huò
yǎn fù
yǎn bàng
yǎn bì
yǎn xí
yǎn jī
yǎn sāi
yǎn kǒu
yǎn cōng
yǎn yì
yǎn gài
yǎn liǎn
yǎn mì
yǎn qì
biǎn bí
yōng bí
chuān bí
shí bí
yìn bí
là bí
pò bí
yǒu bí
cù bí
chī bí
yǎn bí
zhuǎn bí
chì bí
liè bí
xǐng bí
zhē bí
dùn bí
jué bí
gǔ bí
cì bí
bā bí
ā bí
duàn bí
jiǔ bí
kě bí
zhā bí
juē bí
dà bí
hé bí
chù bí
kū bí
guān bí
hān bí
suān bí
é bí
zhēn bí
zī bí
pēn bí
áo bí
dùn bí
chù bí
qiú bí
áng bí
pēn bí
bǎ bí
è bí
nāng bí
wèng bí
wēng bí
zhā bí
bái bí
fū bí
fǎn bí
hé bí
ān bí
zhū bí
dú bí
xuē bí
yǐ bí
pū bí
gǔ bí
jìng bí
捂住鼻子。表示对肮脏、发臭之物的厌恶。
遮掩口鼻低声说话。表示谨慎小心。
《韩非子•内储说下》:“魏王遗荆王美人,荆王甚悦之。夫人郑袖知王悦爱之也……因为(谓)新人曰:‘王甚悦爱子,然恶子之鼻。子见王,常掩鼻,则王长幸子矣。’于是新人从之。每见王,常掩鼻。王谓(.好工具)夫人曰:‘新人见寡人常掩鼻,何也?’对曰:‘不知也。’王强问之,对曰:‘顷尝言恶闻王臭。’王怒曰:‘劓之。’”
⒈ 捂住鼻子。表示对肮脏、发臭之物的厌恶。
引《孟子·离娄下》:“西子蒙不洁,则人皆掩鼻而过之。”
清袁枚《随园诗话》卷一:“江阴城陷时,一女子赴水死……时城中积尸满岸,秽不可闻。女子嚙指血题诗云:‘寄语路人休掩鼻,活人不及死人香。’”
⒉ 遮掩口鼻低声说话。表示谨慎小心。
引《晋书·谢安传》:“安妻, 刘惔妹也,既见家门富贵,而安独静退,乃谓曰:‘丈夫不如此也。’ 安掩鼻曰:‘恐不免耳。’”
宋吴曾《能改斋漫录·辨误一》:“安之所以答妻以不免之言,而推求所以掩鼻之意,盖畏温知之而不免其祸耳,非为不免富贵也。”
⒊
引《韩非子·内储说下》:“魏王遗荆王美人, 荆王甚悦之。夫人郑袖知王悦爱之也……因为(谓)新人曰:‘王甚悦爱子,然恶子之鼻。子见王,常掩鼻,则王长幸子矣。’於是新人从之。每见王,常掩鼻。王谓夫人曰:‘新人见寡人常掩鼻,何也?’对曰:‘不知也。’王强问之,对曰:‘顷尝言恶闻王臭。’王怒曰:‘劓之。’”
《战国策·楚策四》亦载此事。后以“掩鼻”为女子进谗离间之典。 南朝梁简文帝《怨歌行》:“娥眉本多嫉,掩鼻特成虚。”
《旧唐书·则天皇后纪论》:“昔掩鼻之谗,古称其毒;人彘之酷,世以为怨。”
唐长孙佐辅《古宫怨》诗:“拊心却笑西子嚬,掩鼻谁忧郑姬谤。”
掩住鼻子以免闻到浊臭之味。
掩yǎn(1)(动)遮盖;掩蔽:~口而笑|~人耳目|~着怀(上衣遮盖着胸膛而不扣钮扣)。(2)(动)关;合:~卷|虚~着房门。(3)(动)〈方〉关门或合上箱盖等物时被夹住:手被门~了一下。(4)(动)〈书〉乘人不备(袭击、捕捉):~杀|~捕。
鼻读音:bí鼻bí(1)(名)(~子)人和高等动物的嗅觉器官;也是呼吸通道:~孔|~腔|~涕。(2)(名)〈书〉开端:~祖。