juàn gù
juàn lì
juàn lì
juàn fèn
juàn pò
juàn xiá
juàn qiǎn
juàn ài
juàn jiè
juàn jí
juàn dǔ
juàn dú
juàn bào
juàn zhí
juàn zhì
juàn kuáng
juàn juàn
juàn ào
juàn jī
juàn fèn
juàn jié
juàn xíng
juàn gāng
juàn chá
juàn zào
juàn shì
xiān jiè
guì jiè
cāo jiè
xián jiè
zhū jiè
shū jiè
qín jiè
shū jiè
fāng jiè
zhì jiè
shǒu jiè
cì jiè
zūn jiè
jùn jiè
hūn jiè
biǎn jiè
huáng jiè
bǎi jiè
zhòng jiè
pì jiè
shǐ jiè
dān jiè
jiān jiè
gàng jiè
xíng jiè
gěng jiè
qiān jiè
tuī jiè
bǐ jiè
zhōng jiè
yǐn jiè
jiá jiè
tōng jiè
biǎn jiè
bīn jiè
gāng jiè
jīn jiè
mǎ jiè
zī jiè
yú jiè
guǒ jiè
xiá jiè
jiǎo jiè
bù jiè
chài jiè
qí jiè
jiāng jiè
juàn jiè
dì jiè
xuān jiè
jǐn jiè
xiǎo jiè
zhàn jiè
yū jiè
cuì jiè
píng jiè
gū jiè
bī jiè
jī jiè
gěng jiè
yōu jiè
cùn jiè
sì jiè
méi jiè
shào jiè
bié jiè
zhēn jiè
shuì jiè
jié jiè
liáo jiè
jiǒng jiè
gěng jiè
yī jiè
lín jiè
cǎo jiè
jié jiè
mù jiè
jiǔ jiè
bìng jiè
chí jiè
bī jiè
jiǎn jiè
jū jiè
shù jiè
zhèng jiè
píng jiè
piān jiè
bǎo jiè
shèng jiè
qīng jiè
zhòng jiè
duān jiè
yán jiè
shēng jiè
huán jiè
zhōng jiè
qún jiè
lián jiè
hAo86.狷介juànjiè
(1) 正直孤傲，洁身自好
例狷介之人，砭清激浊英upright⒈ 孤高洁身。
引《国语·晋语二》：“杜原款将死，使小臣圉告于申生，曰：‘ 款也不才……不能深知君之心度，弃宠求广土而窜伏焉；小心狷介，不敢行也。’”
韦昭注：“狷者，守分有所不为也。言虽知当与申生俱去，耻不能事君而出，故不敢行也。”
三国魏刘劭《人物志·体别》：“狷介之人，砭清激浊，不戒其道之隘狭，而以普为秽，益其拘；是故可与守节，难以通变。”
南朝宋刘义庆《世说新语·言语》：“巢许狷介之士，不足多慕。”
清李渔《怜香伴·毡集》：“他是个极狷介的人，无故不肯喫人一杯水。”
鲁迅《坟·摩罗诗力说》：“修黎生三十年而死……时既艰危，性復狷介，世不彼爱，而彼亦不爱世，人不容彼，而彼亦不容人。”
⒉ 拘泥；执着。
引金王若虚《论语辨惑二》：“呜呼！从孔氏则几於狷介而不通。”
金元好问《敏之兄墓铭》：“及再试不中，意殊不自得，又娶妇不谐，日致恶语，遂以狷介得疾。”
茅盾《动摇》九：“她说要离婚，是深思的结果，所以旧情也不能挽回她目前的狷介的意志。”
廉洁耿直。
狷juàn(1)（形）性情急躁。(2)（形）性情正直；不肯同流合污。
介读音：jiè介jiè(1)（动）在两者当中：～绍｜媒～｜这座山～于两县之间。(2)（Jiè）姓。介jiè（名）甲：～胄｜～虫。介jiè（形）〈书〉耿直；有骨气：耿～。介jiè（名）古戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑介、饮酒介等。