bìng tóng
bìng hán
bìng hé
bìng còu
bìng shǒu
bìng sāi
bìng rù
bìng hòu
bìng xī
bìng zhí
bìng dì
bìng lì
bìng pèi
bìng jiǎn
bìng mìng
bìng mén
bìng yán
bìng pái
bìng tūn
bìng fù
bìng yì
bìng mào
bìng gēng
bìng juàn
bìng yòng
bìng lín
bìng tǔ
bìng chí
bìng wén
bìng jià
bìng kē
bìng huǒ
bìng zuò
bìng shì
bìng chǎn
bìng chuán
bìng zhēn
bìng dié
bìng zhōu
bìng gé
bìng míng
bìng jiá
bìng dì
bìng xíng
bìng chuán
bìng jū
bìng guǐ
bìng lǘ
bìng jiān
bìng ǒu
bìng zǎi
bìng jǔ
bìng rán
bìng shì
bìng zhòng
bìng chǔ
bìng tóu
bìng wù
bìng rì
bìng qiě
bìng dié
bìng jié
bìng gū
bìng gòu
bìng suí
bìng chéng
bìng gǔ
bìng fēng
bìng jiān
bìng yuán
bìng fàng
bìng qín
bìng fā
bìng shè
bìng bīng
bìng gài
bìng lián
bìng xīn
bìng liè
bìng jiè
bìng bǐ
bìng qīn
bìng bāo
bìng chēng
bìng lián
bìng shí
bìng qū
bìng yù
bìng chuáng
bìng lì
bìng shā
bìng lì
bìng cún
bìng biān
bìng xiàn
bīng dāo
bìng zhì
bìng shì
bìng bǎng
bìng zhì
bìng liú
bìng jìn
bìng dāng
bìng xù
bìng wǎng
bìng lǒng
bìng jù
bìng àn
bìng jiǎn
shù jiè
zhū jiè
zhōng jiè
shèng jiè
zhòng jiè
hūn jiè
qín jiè
bìng jiè
sì jiè
yū jiè
bī jiè
cuì jiè
xián jiè
lín jiè
juàn jiè
gěng jiè
cǎo jiè
dì jiè
qīng jiè
qí jiè
shuì jiè
gěng jiè
chài jiè
gěng jiè
qún jiè
bǐ jiè
jī jiè
yán jiè
gū jiè
tōng jiè
jiǒng jiè
mù jiè
cùn jiè
xuān jiè
mǎ jiè
shào jiè
jiǎo jiè
píng jiè
zhàn jiè
bǎo jiè
jū jiè
bīn jiè
jiá jiè
liáo jiè
tuī jiè
zūn jiè
bù jiè
jiāng jiè
huán jiè
píng jiè
xiān jiè
xíng jiè
shǒu jiè
yǐn jiè
xiǎo jiè
biǎn jiè
guì jiè
cāo jiè
duān jiè
bī jiè
jiǎn jiè
jié jiè
fāng jiè
gàng jiè
cì jiè
guǒ jiè
zhēn jiè
chí jiè
bǎi jiè
jiān jiè
shǐ jiè
gāng jiè
qiān jiè
zī jiè
jié jiè
yōu jiè
yú jiè
piān jiè
huáng jiè
biǎn jiè
méi jiè
jīn jiè
jiǔ jiè
xiá jiè
zhōng jiè
pì jiè
bié jiè
shū jiè
zhèng jiè
zhì jiè
zhòng jiè
shū jiè
jǐn jiè
shēng jiè
lián jiè
dān jiè
yī jiè
jùn jiè
⒈ 谓兼善天下而又耿介自守。
引《文选·嵇康＜与山巨源绝交书＞》：“吾昔读书，得并介之人，或谓无之，今乃信其真有耳。”
刘良注：“并，谓兼利天下；介，谓孤介自守。”
清秦笃辉《平书·文艺上》：“嵇康《絶交书》：‘吾昔读书，得并介之人。’并介，犹言兼善独善也，二字甚奇。”
1. 合在一起：并拢。合并。兼并。
2. 一齐，平排着：并驾齐驱。并重（zhòng ）。并行（xíng ）。
3. 连词，表平列或进一层：并且。
4. 用在否定词前，加强否定的语气，表不像预料的那样：并不容易。
介读音：jiè介jiè(1)（动）在两者当中：～绍｜媒～｜这座山～于两县之间。(2)（Jiè）姓。介jiè（名）甲：～胄｜～虫。介jiè（形）〈书〉耿直；有骨气：耿～。介jiè（名）古戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑介、饮酒介等。