lóng guān
lóng tóng
lóng lì
lóng méng
lóng sōng
lóng tou
lǒng zhào
lóng lóng
lóng cōng
lóng fán
lóng xié
lóng hé
lóng qiè
lóng shā
lóng qún
lóng ròu
lóng zhú
lóng jīn
lóng qǔ
lóng fān
lóng jià
lóng huàn
lóng zhàng
lóng kuò
lóng zui
lóng dōng
lǒng zi
lóng bàn
lóng niǎo
lǒng luò
lóng gǔ
lǒng tǒng
lóng nú
lóng gōu
lóng fāng
lóng quān
lóng cóng
lóng bǐng
lóng yù
lóng lú
lóng zǒng
lóng xùn
lóng xián
lóng ā
lóng xián
lǒng gài
lóng jù
lóng guàn
lóng mén
lóng zhú
lóng huǒ
lóng kǎn
lǒng zhào
lóng tì
lóng biān
lóng dòng
lóng yīng
lóng zǒng
lóng xiá
lóng zhì
lóng jiē
lóng tuō
lóng luó
lóng xiù
lóng méi
lóng qín
lóng zhì
lóng niǎn
lóng tuò
lóng luò
lóng é
lóng chā
lóng tóng
lóng zhí
lóng dēng
lóng bù
⒈ 盛土的笼和铲挖泥土的锹。
引《管子·度地》：“笼臿板筑各什六，土车什一，雨輂什二，食器两具人有之。”
汉桓宽《盐铁论·击之》：“昔夏后底洪水之灾，百姓孔勤，罢於笼臿。及至其后，咸享其功。”
1. 用竹篾、木条编成的盛物器或罩物器：灯笼。熏笼。
2. 用竹篾、木条或金属丝等编插而成的养鸟或虫的器具：鸡笼。鸟笼。蝈蝈笼。
3. 旧时囚禁犯人的东西：囚笼。牢笼。
4. 用竹木或金属材料制成的有盖的蒸东西器具：笼屉。蒸笼。
5. 泛指包络之物：笼头。
臿读音：chā1.同“锸”。
2.舂：～米。