lóng yīng
lóng qǔ
lóng xiù
lǒng gài
lóng luó
lóng xùn
lóng bǐng
lóng huǒ
lóng lú
lóng zhàng
lóng xián
lóng sōng
lóng gǔ
lóng xián
lǒng zi
lóng niǎo
lóng méi
lóng zui
lóng fāng
lóng niǎn
lóng yù
lóng guān
lóng qún
lóng qiè
lóng zǒng
lóng zhí
lóng tuō
lǒng zhào
lóng ā
lóng luò
lóng jiē
lóng fán
lóng xié
lóng fān
lóng bàn
lóng chā
lǒng tǒng
lóng shā
lóng quān
lóng qín
lóng tuò
lóng jīn
lóng zhì
lóng zhú
lóng tou
lóng tóng
lóng jià
lóng xiá
lóng dēng
lóng bù
lóng nú
lóng jù
lóng zhì
lóng kǎn
lóng lóng
lóng dōng
lóng zhú
lóng ròu
lóng é
lóng lì
lóng mén
lǒng luò
lóng biān
lǒng zhào
lóng dòng
lóng tì
lóng zǒng
lóng hé
lóng tóng
lóng cōng
lóng cóng
lóng huàn
lóng gōu
lóng méng
lóng guàn
lóng kuò
⒈ 羁绊，受牵制。
引《北史·卢思道传》：“势利货殖，淡然不营，虽笼绊朝市，且三十载，而独往之心，未始去怀抱去。”
因事羁绊，不能脱身。
1. 用竹篾、木条编成的盛物器或罩物器：灯笼。熏笼。
2. 用竹篾、木条或金属丝等编插而成的养鸟或虫的器具：鸡笼。鸟笼。蝈蝈笼。
3. 旧时囚禁犯人的东西：囚笼。牢笼。
4. 用竹木或金属材料制成的有盖的蒸东西器具：笼屉。蒸笼。
5. 泛指包络之物：笼头。
绊读音：bàn绊bàn（动）挡住或缠住；使跌倒或使行走不方便：～手｜～脚｜～了一交。