dú yuē
dú liào
dú tóu
dú sòng
dú xué
dú huà
dú wù
dú běn
dú lǐ
dú mìng
dú shè
dú yīn
dú tiē
dú fèng
dú jì
dú ruò
dú shù
dú ní
dú jū
dú shū
dú zhě
dú pò
dú jīng
dú miǎo
dú jiě
dú zhù
dú ní
dú wéi
dú rú
dú juàn
dú zhòng
dú fǎ
dú fǎ
fēi wéi
dāng wéi
jiān wéi
dú wéi
zuò wéi
gèng wéi
tè wèi
qián wéi
nán wéi
piān wéi
yáng wéi
mù wéi
yīn wèi
yǒu wéi
suǒ wéi
shì wéi
hé wéi
guī wéi
xíng wéi
yǐ wéi
guò wéi
gǎi wéi
hú wéi
wàng wéi
wú wéi
zhì wéi
yíng wéi
bù wéi
pō wéi
zì wèi
bǎi wéi
děng wéi
shèn wéi
dài wéi
yù wéi
mán wéi
xiū wéi
wáng wéi
yóu wéi
yóu wéi
shī wéi
zhuān wéi
yùn wéi
chēng wéi
huà wéi
shāo wéi
chéng wéi
hé wéi
rén wéi
xiāng wéi
shí wéi
guǎ wéi
kuáng wéi
néng wéi
yún wéi
jiào wéi
miù wéi
rèn wéi
nán wéi
⒈ 古代注音兼释义用语。用以表示古书中的假借字。
引《礼记·大学》“此之谓自谦” 汉郑玄注：“谦读为慊，慊之言厌也。”
凡言读为某、读曰某者，即谓其字假借为某字使用。
1. 依照文字念：读数。读经。读书。宣读。朗读。范读。
2. 看书，阅览：阅读。速读。默读。读者。
3. 求学：走读。
4. 字的念法：读音。读破。
为读音：wéi,wèi[ wéi ]1. 做，行，做事：为人。为时。为难。不为己甚（不做得太过分）。
2. 当做，认做：以为。认为。习以为常。
3. 变成：成为。
4. 是：十两为一斤。
5. 治理，处理：为政。
6. 被：为天下笑。
7. 表示强调：大为恼火。
8. 助词，表示反诘或感叹：敌未灭，何以家为？
9. 姓。