liú miǎn
jiā miǎn
shì miǎn
yī miǎn
yún miǎn
liù miǎn
fú miǎn
yīng miǎn
juàn miǎn
wǔ miǎn
yú miǎn
zhān miǎn
chī miǎn
huáng miǎn
chán miǎn
biàn miǎn
shuāi miǎn
fú miǎn
bǎo miǎn
zhū miǎn
zān miǎn
xī miǎn
jiàng miǎn
shuì miǎn
duān miǎn
xuān miǎn
cuì miǎn
bì miǎn
lù miǎn
huǒ miǎn
wèi miǎn
diāo miǎn
bì miǎn
xiàng miǎn
é miǎn
guà miǎn
guān miǎn
fú miǎn
rì miǎn
dài miǎn
jīn miǎn
shān miǎn
xuán miǎn
gǔn miǎn
fèng miǎn
fǔ miǎn
luán miǎn
fú miǎn
wén miǎn
píng miǎn
shēn miǎn
qiú miǎn
guī miǎn
bì miǎn
jiě miǎn
má miǎn
dǐng miǎn
⒈ 古时系官印的丝带及大夫以上的礼冠。引申为官服、礼服。
引《淮南子·泰族训》:“待媒而结言,聘纳而取妇,紱絻而亲迎。”
唐骆宾王《早秋出塞寄东台详正学士》诗:“彯缨陪紱冕,载笔偶璵璠。”
清魏源《拟进呈<元史新编>序》:“古圣人以紱冕当天之喜,斧鉞当天之怒。”
⒉ 比喻高官。
引汉蔡邕《司空杨秉碑》:“烈祖杨憙佐命征伐,封赤泉侯。嗣子业,紱冕相继。”
唐杜甫《赠王侍御四十韵》:“不关轻紱冕,俱是避风尘。”
清姚鼐《复张君书》:“士或欲匿山林而羈於紱冕,或心趋殿闕而不能自脱於田舍。”
古时礼服及礼冠。