duān yuǎn
duān mò
duān yán
duān jié
duān jiǎn
duān wǔ
duān wéi
duān yóu
duān níng
duān gōng
duān yuè
duān jiàn
duān yǐn
duān wěi
duān zhào
duān yī
duān zhèng
duān dǐ
duān xián
duān dào
duān jìng
duān chì
duān hé
duān yún
duān shū
duān lǐ
duān yán
duān jiè
duān jiàn
duān zhuāng
duān xiù
duān xiáng
duān yǎ
duān yàn
duān rén
duān zhe
duān wěi
duān èr
duān kè
duān xīn
duān yī
duān liàng
duān zhào
duān rú
duān cǐ
duān fǔ
duān cí
duān kuí
duān zhòng
duān què
duān dì
duān bài
duān jí
duān shèn
duān duān
duān liàng
duān jiā
duān shěn
duān píng
duān shì
duān lè
duān xiàn
duān miàn
duān shēn
duān nì
duān huá
duān hé
duān yī
duān xù
duān gǒng
duān wǔ
duān zǐ
duān yóu
duān jìng
duān miào
duān diǎn
duān zuò
duān nǎo
duān jiào
duān mén
duān zhì
duān shí
duān mò
duān fù
duān cuì
duān jìn
duān mǐn
duān yáng
duān yá
duān hòu
duān xī
duān shǒu
duān zǐ
duān mù
duān jū
duān mào
duān yào
duān yàn
duān méng
duān cāo
duān ní
duān yì
duān liáo
duān rán
duān chéng
duān yǎn
duān bù
duān shì
duān xiáng
duān shì
duān jìng
duān liang
duān fāng
duān xù
duān miǎn
duān huì
duān chún
duān qǐ
duān xiāng
duān lì
duān yán
duān jǐn
duān yōu
duān yuán
duān qiē
duān yá
duān jiē
duān róng
duān lè
duān shuǎng
duān yǐng
duān míng
duān shí
duān sù
duān chēng
duān shāo
duān xià
duān zhěng
duān shuāi
duān rì
duān xíng
duān què
duān hòu
duān xiáng
duān yòu
duān liáng
duān jié
duān pǐ
jiā miǎn
fǔ miǎn
bì miǎn
jīn miǎn
luán miǎn
fèng miǎn
liù miǎn
duān miǎn
dǐng miǎn
shuāi miǎn
shān miǎn
diāo miǎn
fú miǎn
jiàng miǎn
huáng miǎn
rì miǎn
píng miǎn
bǎo miǎn
guī miǎn
wǔ miǎn
yún miǎn
zhū miǎn
wén miǎn
shēn miǎn
guà miǎn
xuán miǎn
gǔn miǎn
bì miǎn
jiě miǎn
cuì miǎn
má miǎn
xī miǎn
é miǎn
yīng miǎn
wèi miǎn
lù miǎn
chán miǎn
fú miǎn
juàn miǎn
xiàng miǎn
shuì miǎn
zhān miǎn
zān miǎn
qiú miǎn
liú miǎn
xuān miǎn
yī miǎn
chī miǎn
biàn miǎn
yú miǎn
guān miǎn
dài miǎn
fú miǎn
fú miǎn
shì miǎn
bì miǎn
huǒ miǎn
⒈ 玄衣和大冠。古代帝王、贵族的礼服。
引《礼记·乐记》：“吾端冕而听古乐，则唯恐卧；听郑卫之音，则不知倦。”
郑玄注：“端，玄衣也。”
孔颖达疏：“云‘端，玄衣也’者，谓玄冕也。凡冕服，皆其制正幅，袂二尺二寸，袪尺二寸，故称端也。”
《国语·楚语下》：“圣王正端冕，以其不违心，帅其羣臣精物以临监享祀，无有苛慝於神者，谓之一纯。”
韦昭注：“端，玄端之服。冕，大冠也。”
唐杨巨源《元日呈李逢吉舍人》诗：“称觴山色和元气，端冕炉香叠瑞烟。”
唐黄滔《白日上昇赋》：“挥毫而金简初载，端冕而玉皇有佇。”
端duān(1)（名）（东西）的头：两～。(2)（名）项目、点：举其一～。(3)姓。(4)（动）平举着拿：～茶。(5)（形）端正、正派：～坐。
冕读音：miǎn冕miǎn（名）古代天子、诸侯、卿、大夫所戴的礼帽；后专指帝王的礼帽：加～｜日～｜加～礼。