jiǎn báo
jiǎn qiǎn
jiǎn luò
jiǎn huá
jiǎn cù
jiǎn ào
jiǎn cè
jiǎn fèi
jiǎn è
jiǎn nè
jiǎn ài
jiǎn rán
jiǎn kè
jiǎn fá
jiǎn fú
jiǎn yè
jiǎn jí
jiǎn yǔ
jiǎn ruò
jiǎn quē
jiǎn bǒ
jiǎn chǎn
jiǎn chǎn
jiǎn fàn
jiǎn bì
jiǎn wèi
jiǎn sāi
jiǎn chuǎn
jiǎn dùn
jiǎn sè
jiǎn tí
jiǎn yùn
jiǎn zè
jiǎn dī
jiǎn xiū
jiǎn lǘ
jiǎn yǎn
jiǎn nán
jiǎn è
jiǎn zhī
jiǎn jué
jiǎn cí
jiǎn bù
jiǎn fēn
jiǎn kùn
jiǎn shì
jiǎn huǎn
jiǎn bāo
jiǎn chǎn
jiǎn è
jiǎn zhuō
jiǎn sàn
jiǎn zhì
jiǎn è
jiǎn guà
jiǎn jiǎn
jiǎn zhì
jiǎn è
jiǎn juě
jiǎn cái
jiǎn xiāng
jiǎn lián
⒈ 忠直貌。蹇,通“謇”。
引《易·蹇》:“王臣蹇蹇,匪躬之故。”
高亨注:“謇謇,直諫不已也。”
《汉书·循吏传·龚遂》:“遂为人忠厚,刚毅有大节,内諫争於王,外责傅相,引经义,陈祸福,至於涕泣,蹇蹇亡已。”
颜师古注:“蹇蹇,不阿顺之意也。”
宋王安石《上田正言书》之一:“起民之病,治国之疵,蹇蹇一心,如对策时。”
清陈康祺《燕下乡脞录》卷三:“良臣蹇蹇,良友偲偲,全是一腔浩气。”
⒉ 平直貌。蹇,通“謇”。
引汉扬雄《太玄·勤》:“往蹇蹇,祸邇福远。”
范望注:“蹇蹇,平直也。”
⒊ 迟缓貌。
引《三国志·魏志·苏则传》“侍中傅巽掐则曰” 裴松之注引三国魏鱼豢《魏略》:“则笑曰‘我诚不能效汝蹇蹇驱鹿车驰也。’”
《乐府诗集·清商曲辞一·子夜歌十四》:“驻筯不能食,蹇蹇步闈里。”
艰难的样子。