jiǎn yǎn
jiǎn sāi
jiǎn chǎn
jiǎn nán
jiǎn zhì
jiǎn zhī
jiǎn ruò
jiǎn yè
jiǎn bāo
jiǎn fèi
jiǎn zhì
jiǎn huá
jiǎn lián
jiǎn jí
jiǎn cè
jiǎn è
jiǎn rán
jiǎn dī
jiǎn è
jiǎn cù
jiǎn guà
jiǎn è
jiǎn jiǎn
jiǎn è
jiǎn kùn
jiǎn bù
jiǎn fú
jiǎn yùn
jiǎn wèi
jiǎn xiāng
jiǎn fàn
jiǎn shì
jiǎn è
jiǎn quē
jiǎn chuǎn
jiǎn kè
jiǎn jué
jiǎn zhuō
jiǎn lǘ
jiǎn huǎn
jiǎn dùn
jiǎn sàn
jiǎn fēn
jiǎn báo
jiǎn sè
jiǎn cí
jiǎn ài
jiǎn fá
jiǎn tí
jiǎn zè
jiǎn chǎn
jiǎn bǒ
jiǎn qiǎn
jiǎn bì
jiǎn chǎn
jiǎn nè
jiǎn yǔ
jiǎn xiū
jiǎn ào
jiǎn juě
jiǎn cái
jiǎn luò
é dùn
qiǎn dùn
píng dùn
lǎn dùn
nè dùn
bǐ dùn
yú dùn
yōng dùn
qiān dùn
nà dùn
léi dùn
chī dùn
gēn dùn
ān dùn
mó dùn
lì dùn
qū dùn
chán dùn
xiǔ dùn
zhū dùn
ái dùn
tún dùn
hūn dùn
wán dùn
dǐ dùn
jiǎn dùn
lǎn dùn
nuò dùn
àn dùn
jìng dùn
dāi dùn
zhì dùn
lǔ dùn
féi dùn
gàng dùn
shuāi dùn
gàng dùn
yǎn dùn
pí dùn
jǐn dùn
zhuī dùn
chí dùn
lǔ dùn
yàn dùn
wán dùn
méng dùn
nú dùn
pǔ dùn
zhuō dùn
qiè dùn
lǎo dùn
⒈ 迟钝；滞涩。
引唐姚合《寄陕府内兄郭冏端公》诗：“蹇钝无大计，酷嗜进士名。”
明宋濂《＜刘兵部诗集＞序》：“受质蹇钝者，其发滞而拘。”
清李慈铭《王选＜续古文辞类纂＞跋》：“陈硕士文甚蹇钝， 方植之浮险不学。”
蹇jiǎn(1)（形）跛；行走困难：足～。(2)（形）（形）钝；不顺利：～带。(3)（名）指驽马。(4)（名）姓。
钝读音：dùn钝dùn(1)（形）不锋利：～刀。(2)（形）笨拙；不灵活：迟～。