ruì hǎo
ruì líng
ruì mù
ruì fān
ruì zhǐ
ruì sī
ruì dé
ruì guǎng
ruì mìng
ruì gǎn
ruì rì
ruì juàn
ruì zhì
ruì chéng
ruì zhì
ruì wò
ruì lǎn
ruì yuè
ruì xùn
ruì zhé
ruì yàn
ruì zhì
ruì jìng
ruì zǔ
ruì bó
ruì lüè
ruì suàn
ruì kuǎn
ruì zhì
ruì lǜ
ruì biàn
ruì xiāng
ruì shí
ruì duàn
ruì mó
ruì xù
ruì zī
ruì cí
ruì dá
ruì wǔ
ruì lüè
ruì míng
ruì qíng
ruì jiǎng
ruì jiàn
ruì cōng
ruì jiàn
ruì cái
ruì juàn
ruì yang
shí zhé
cái zhé
shèng zhé
míng zhé
lǔ zhé
jùn zhé
jiā zhé
nǎng zhé
jiù zhé
dí zhé
ruì zhé
bǐng zhé
xióng zhé
èr zhé
xiān zhé
dàn zhé
hòu zhé
xuán zhé
yǔn zhé
qián zhé
jùn zhé
máo zhé
shàng zhé
liáng zhé
shī zhé
wěi zhé
zé zhé
hóng zhé
zhòng zhé
xiāng zhé
qí zhé
bāng zhé
cōng zhé
xuān zhé
gāo zhé
jùn zhé
bù zhé
lái zhé
睿哲ruìzhé
(1) 圣明;[.好工具]明智
英wise and farsighted⒈ 圣明；明智。
引汉张衡《东京赋》：“睿哲玄览，都兹洛宫。”
晋陆云《大将军宴会被命作诗》：“睿哲惟晋，世有明圣。”
明方孝孺《敬题蜀王殿下东鸥亭诗后》：“蜀王殿下以睿哲之资，性与理合，发言成章。”
章炳麟《訄书·忧教》：“嗟乎！元圣武夫，泰西若林焉，尽其睿哲，将必有虑于是而思以易之，则可阽危也。”
⒉ 指圣明的君主。
引唐魏徵《奉和正日临朝应诏》：“百灵侍轩后，万国会涂山。岂如今睿哲，迈古独光前。”
圣明，多用为臣子歌颂君王之词。