róu ráo
lán náo
lù ráo
qū ráo
dòu ráo
wǎng ráo
kuì ráo
fū ráo
qīn ráo
gǔ ráo
kuāng ráo
xiān ráo
zhēng ráo
yǐ ráo
quán ráo
bài ráo
sūn ráo
dòng ráo
qiè ráo
yóu ráo
bēi ráo
wēi ráo
guī ráo
jiāng ráo
kùn ráo
bāo ráo
huà ráo
huí ráo
bù ráo
xiǎo ráo
qǔ ráo
dà ráo
jǔ ráo
ā ráo
lí ráo
yún ráo
míng ráo
⒈ 亦作“栋挠”。
⒉ 屋梁脆弱曲折。
引《易·大过》：“栋橈，本末弱也。”
高亨注：“造屋者用本末弱之木材为屋栋，乃大事上之错误，其屋将坏矣。”
⒊ 喻形势危急。
引《战国策·魏策一》：“夫使士卒不崩，直而不倚，栋挠而不避者，此吴起餘教也。”
晋葛洪《抱朴子·贵贤》：“二竖之疾既据，而募良医；栋橈之祸已集，而思谋夫。何异乎火起乃穿井，觉飢而占田哉！”
《旧五代史·唐书·庄宗纪四》：“剥丧元良，凌辱神主，帝里动黍离之嘆，朝廷多栋橈之危。”
王闿运《＜桂阳州志＞序》：“述《卢世昌传》：鄺政感神，栋挠无凶。”