jǔ fěi
jǔ gé
jǔ hé
jǔ yì
jǔ yán
jǔ luàn
jǔ shī
jǔ dǎn
jǔ zuò
jǔ quàn
jǔ hài
jǔ ní
jǔ ráo
jǔ jiě
jǔ suǒ
jǔ zhāng
jǔ shé
jǔ duǎn
jǔ zé
jǔ sòng
jǔ shè
jǔ zhé
jǔ fén
jǔ wèi
jǔ kǒng
jǔ nì
jù nìng
jǔ nǜ
jǔ xiè
jǔ è
jǔ jié
jǔ náo
jǔ bài
jǔ fèn
jǔ jiān
jǔ dòu
jǔ yì
jǔ jī
jǔ xiàn
jǔ dàn
jǔ yì
jǔ sàn
jǔ fú
jǔ shāng
jǔ qū
jǔ fèi
jǔ zhuì
jǔ zī
jǔ báo
jǔ zhì
jǔ sàng
jǔ cāng
jù rù
jù yū
jǔ zhǐ
jǔ sāi
jǔ dòng
jǔ huǐ
jǔ qì
jǔ qī
jǔ xiè
jǔ shè
jǔ qú
jǔ rǔ
jǔ è
jǔ qū
jǔ kuì
jǔ nǜ
jǔ lì
jǔ huài
jǔ qì
jǔ nì
jǔ xiè
jǔ huò
jǔ rǎo
jǔ sàng
jiāng ráo
dòu ráo
dòng ráo
wēi ráo
qǔ ráo
huà ráo
huí ráo
xiǎo ráo
yóu ráo
ā ráo
wǎng ráo
yún ráo
kuāng ráo
qiè ráo
bēi ráo
bāo ráo
qīn ráo
yǐ ráo
bù ráo
kuì ráo
míng ráo
qū ráo
sūn ráo
lán náo
róu ráo
bài ráo
lù ráo
quán ráo
gǔ ráo
guī ráo
kùn ráo
zhēng ráo
fū ráo
lí ráo
dà ráo
jǔ ráo
xiān ráo
⒈ 阻挠。
引《新唐书·沙陀传》：“全忠夺邢、磁、洺三州， 茂贞度克用沮橈，无能出师，乃与韩建谩好，致书言帝暴露累年，请共治宫室迎天子。”
《资治通鉴·后唐庄宗同光元年》：“段凝素疾彦章之能而諂附赵张，在军中与彦章动相违戾，百方沮橈之，惟恐其有功，潜伺彦章过失以闻於梁主。”
1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。
桡读音：ráo,náo[ ráo ]1. 〔桡骨〕前臂靠大指一侧的骨头。
2. 桨，楫。