pián zhǐ
pián pián
pián zhǎn
pián tián
pián lián
pián zhēn
pián mǔ
pián fān
pián fū
pián lín
pián zā
pián dié
pián hòu
pián zhì
pián yǎn
pián zú
pián luó
pián tián
pián suì
pián rán
pián lì
pián chù
pián shǒu
pián yì
pián dié
pián yù
pián guǐ
pián zhì
pián xié
pián màn
pián chí
pián hé
pián yùn
pián bàng
pián lù
pián gàn
pián láo
pián jiān
pián tián
pián zá
pián zhū
pián mén
pián cí
pián wén
pián liè
pián jí
pián bái
pián zǔ
pián cuò
pián yì
pián bì
pián fù
pián shī
pián tà
pián shēng
pián yǔ
pián bī
pián sǐ
pián zhī
pián shí
pián jù
pián chǐ
pián zòu
pián lì
pián tāi
pián yǔn
pián lì
pián shèng
pián zhǐ
pián sǒng
pián zhuì
pián jiē
pián gǔ
pián jìn
pián huà
pián yì
pián zhí
pián bìng
pián bì
pián jù
pián tǐ
pián zhī
pián fù
pián mǎ
pián lián
pián yǎn
pīn mìng
pián zhǐ
pián fán
pián bǐ
pián xíng
pián ǒu
pián zì
骈俪piánlì
(1) 指骈体文，多用偶句，讲求对仗，故称
例骈四乞俪六，锦心绣口。——柳宗元《乞巧文》例自秦迄隋，文体递变而无异名，自唐以来始有古文之名，而目(.好工具)六朝之文为骈俪。——李兆洛《骈体文钞序》英antithesis;art of parallelism⒈ 亦作“駢丽”。
⒉ 对偶藻饰之辞。
引宋赵彦卫《云麓漫钞》卷八：“本朝之文，循五代之旧，多駢儷之词。”
明方孝孺《先府君行状》：“初，邑人自宋季以駢儷雕刻为学，莫有谈周公仲尼之道者。”
清赵翼《廿二史札记》卷九：“盖六朝争尚駢儷，即序事之文亦多四字为句，罕有用散文单行者。”
清赵翼《人面竹》诗：“老夫喜駢丽，摘字为寻对。”
郭沫若《历史人物·论曹植》：“锺嵘历仕齐梁，在当时正是文尚骈丽，诗重声律， 南朝的文人极端重视藻饰的时代。”
⒊ 指骈体文。
引宋俞文豹《吹剑四录》：“既曰言不文，岂堪作駢儷。”
清李兆洛《＜骈体文钞＞序》：“自唐以来，始有古文之目，而目六朝之文为駢儷。”
骈、俪，并也。骈俪指对偶的文句。也作「骈丽」。