guàn jué
guàn jīn
guān jī
guān wèn
guān guà
guān biàn
guān cí
guān jū
guān jiàn
guān miǎn
guān xiá
guàn qún
guàn gǒu
guān jūn
guān hūn
guān gài
guān ěr
guān zhì
guàn shǒu
guān chán
guàn piān
guàn xù
guān yì
guān lǚ
guān zhì
guàn dài
guān cháng
guān ruí
guān màn
guān hūn
guān shí
guān nián
guān dài
guān yù
guān lǐ
guàn lún
guān jù
guān zhòu
guān jiào
guàn dé
guàn zǔ
guān fú
guàn shì
guān mào
guān jù
guān zuò
guān què
guān zān
guàn zú
guān zi
guàn bù
guān fú
guān cí
guàn suì
guān chǎng
guān shí
guān pèi
guān shì
guān pèi
guān jīng
guān shēn
guàn lǐ
guān shì
guān gǔ
guān yīng
guān shì
guàn shòu
guàn fú
guān jī
guàn jūn
guān mào
guō gài
yǐ gài
jiē gài
hán gài
jiāo gài
wǎn gài
qīng gài
jīng gài
yóu gài
shí gài
bái gài
jiē gài
cuì gài
qián gài
bì gài
xiāo gài
fān gài
zhū gài
hán gài
qiú gài
zǐ gài
mó gài
qiū gài
yíng gài
dòu gài
wǔ gài
guǐ gài
èr gài
zào gài
chì gài
dǐng gài
xiāng gài
zhēng gài
yóu gài
xuě gài
fèng gài
kǒng gài
xíng gài
huáng gài
huá gài
yú gài
xī gài
fān gài
bǎn gài
wǎn gài
lǜ gài
wéi gài
qíng gài
gǔ gài
líng gài
sǎn gài
sǎn gài
yǎn gài
jīn gài
zhòng gài
fēng gài
qǐ gài
gāo gài
zhù gài
xī gài
yǔ gài
hé gài
xuán gài
lí gài
zhān gài
huī gài
bǎo gài
qīng gài
bǎo gài
fān gài
zhí gài
gàng gài
wū gài
bèi gài
wén gài
fēng gài
wéi gài
lù gài
jiā gài
yǎn gài
bì gài
héng gài
hú gài
yǔ gài
shàng gài
mǐ gài
shàn gài
hé gài
dā gài
méng gài
lún gài
lú gài
jiān gài
fú gài
sāi gài
sōng gài
shù gài
hǎi gài
hán gài
yōng gài
chē gài
xīng gài
xiū gài
yún gài
mù gài
huán gài
tiān gài
yuán gài
ān gài
pū gài
yàn gài
líng gài
zhī gài
shén gài
qián gài
yǎn gài
tóu gài
fù gài
bì gài
luán gài
shuāng gài
fēi gài
bǔ gài
qǔ gài
guān gài
nǎo gài
hái gài
qí gài
hè gài
yù gài
zhē gài
guān gài
lǒng gài
xuān gài
zhī gài
zhuàng gài
cáng gài
xí gài
hún gài
hè gài
⒈ 泛指官员的冠服和车乘。冠，礼帽；盖，车盖。
引《史记·魏公子列传》：“平原君使者冠盖相属於魏。”
南朝梁沉约《少年新婚为之咏》：“自顾虽悴薄，冠盖曜城隅。”
元郑光祖《倩女离魂》第一折：“他辛勤十年书剑洛阳城，决峥嶸一朝冠盖长安道。”
清蒲松龄《聊斋志异·青梅》：“女奴数辈，捧一丽人出，僕从煊赫，冠盖甚都。”
⒉ 指仕宦，贵官。
引汉班固《西都赋》：“冠盖如云，七相五公。”
唐杜甫《梦李白》诗之二：“冠盖满京华，斯人独顦顇。”
《儒林外史》第三六回：“我因谢絶了这些冠盖，他虽是小官，也懒和他相见。”
叶楚伧《陶然亭》诗：“疮痍满京洛，冠盖自翩翩。”
⒊ 特指使者。
引《后汉书·章帝纪》：“吾詔书数下，冠盖接道，而吏不加理，人或失职，其咎安在？”
元耶律楚材《和冀先生韵》：“开夷逾汉武，平叛跨周宣。冠盖通穷域，车书过古埏。”
陈毅《感事》诗：“国庆十五周，万国冠盖来。”
⒋ 犹冠族。官宦之家。
引《后汉书·酷吏传·阳球》：“阳球字方正，渔阳泉州人也。家世大姓冠盖。”
宋王谠《唐语林·豪爽》：“顾其言语清楚，宛有冠盖风仪，遂于宾榻中，选士嫁之。”
⒌ 象帽子样盖着。
引晋葛洪《抱朴子·畅玄》：“其高则冠盖乎九霄，其旷则笼罩乎八隅。”
官吏的官帽服饰和车乘的顶盖。后用以称达官贵人。
1. 帽子：衣冠。冠戴。冠盖（古代官吏的帽子和车盖，借指官吏）。衣冠楚楚。
2. 形状像帽子或在顶上的东西：冠子。鸡冠。树冠。冠状动脉。
盖读音：gài,gě,hé[ gài ]1. 有遮蔽作用的东西：盖子。锅盖。瓶盖。膝盖。天灵盖。
2. 伞：雨盖。
3. 由上往下覆，遮掩：覆盖。遮盖。掩盖。盖浇饭。
4. 压倒，超过：盖世无双。
5. 方言，超出一般地好：这本书真叫盖！
6. 用印，打上：盖章。盖戳子。
7. 造（房子）：盖楼。翻盖。
8. 文言虚词（①发语词，如“盖闻”；②表大概如此，如“盖近之矣”；③连词，表示原因，如“有所不知，盖未学也”）。