chǔ yīng
chǔ ěr
chǔ lìng
chǔ shí
chǔ jī
chǔ bèi
chǔ dìng
chǔ nà
chǔ lǐ
chǔ guān
chǔ biàn
chǔ táo
chǔ yè
chǔ mò
chǔ hàn
chǔ mò
chǔ quán
chǔ huǒ
chǔ jūn
chǔ liàn
chǔ qián
chǔ tiáo
chǔ zhǐ
chǔ shēng
chǔ yǒng
chǔ yǐng
chǔ dǎo
chǔ qiǎng
chǔ bó
chǔ fú
chǔ zāi
chǔ bì
chǔ huò
chǔ sù
chǔ quàn
guī bì
lián bì
jǐn bì
guǐ bì
guī bì
shàng bì
sān bì
liè bì
fǎ bì
lù bì
xiāng bì
shēng bì
zhí bì
bǎo bì
shì bì
tái bì
zhì bì
yòu bì
sī bì
kuāng bì
qián bì
qiǎn bì
chì bì
quán bì
guó bì
cái bì
guǐ bì
qìng bì
huì bì
chāo bì
wài bì
yáo bì
huò bì
bèi bì
rù bì
zhēng bì
wěi bì
yàn bì
chí bì
zhù bì
cǎi bì
yàn bì
yìng bì
zī bì
mǎ bì
nóng bì
xūn bì
bēi bì
gāo bì
pí bì
lǐ bì
chē bì
jiā bì
běn bì
cǎi bì
hūn bì
zhì bì
nà bì
tóng bì
liàng bì
xià bì
yí bì
pìn bì
dāo bì
hòu bì
zhòng bì
zhōng bì
liù bì
gōng bì
qì bì
jì bì
jīn bì
yín bì
qīng bì
guī bì
jīng bì
lóng bì
gǎng bì
jiǎ bì
shū bì
bù bì
yù bì
fù bì
pīng bì
bó bì
shù bì
zhǐ bì
shū bì
xī bì
chóu bì
shēng bì
fèng bì
zhù bì
zhì bì
chēn bì
chǔ bì
zī bì
fāng bì
tōng bì
biān bì
niè bì
zhèng bì
fǔ bì
mí bì
fā bì
⒈ 指宋、金、元时发行的“会子”、“寳券”等纸币。因其多用楮皮纸制成，故名。后亦泛指一般的纸币。
引宋周必大《二老堂杂志·辨楮币二字》：“古有三币，珠玉为上，金次之，钱为下。自秦汉专以钱为币。近岁用会子，盖四川交子法，特官券耳，不知何人目为楮币。”
《金史·食货志三》：“小民浅肤，谓楮币易坏，不若钱可久，於是得钱则珍藏，而券则亟用之，惟恐破裂而至於废也。”
元刘壎《隐居通议·文章八》：“楮币于宋谓之会子，于今谓之寳钞，虽制用不同，而以久而轻，则弊一而已矣。”
清魏源《军储篇三》：“近世银币日穷，银价日贵，於是有议变行楮币者。”
章炳麟《五无论》：“返观专制之国，钱币一出於国家，然民间犹得以碎银贸易，至於楮币，则国家尚鲜为之。”
⒉ 指祭供时焚化的纸钱。
引《朱子语类》卷一三八：“汉中之民当春月，首戴白楮币，上诸葛墓。”
《剪灯新话·金凤钗记》：“生感兴娘之情，以釵货於市，得钞二十锭，尽买香烛楮币，齎诣琼花观，命道士建醮三昼夜，以报之。”
《清史稿·礼志十一》：“殷奠，列饌筵二十一，酒奠十一，羊九，楮币九万。”
宋代发行的纸币。因多用楮皮制造的纸印成，故称为「楮币」。