chǔ tiáo
chǔ táo
chǔ lǐ
chǔ quán
chǔ hàn
chǔ mò
chǔ quàn
chǔ yè
chǔ yǒng
chǔ huò
chǔ liàn
chǔ huǒ
chǔ dǎo
chǔ bèi
chǔ mò
chǔ bì
chǔ dìng
chǔ shí
chǔ yīng
chǔ yǐng
chǔ qián
chǔ bó
chǔ jī
chǔ biàn
chǔ fú
chǔ qiǎng
chǔ ěr
chǔ shēng
chǔ jūn
chǔ sù
chǔ zhǐ
chǔ zāi
chǔ nà
chǔ guān
chǔ lìng
jùn yǐng
máng yǐng
chuí yǐng
shuò yǐng
máo yǐng
tù yǐng
dié yǐng
yào yǐng
xiù yǐng
hán yǐng
fēng yǐng
duān yǐng
fā yǐng
biāo yǐng
jǐng yǐng
tuō yǐng
fēng yǐng
tiáo yǐng
zhēn yǐng
qián yǐng
chāo yǐng
míng yǐng
tāo yǐng
qí yǐng
róu yǐng
guī yǐng
yào yǐng
xiān yǐng
fēng yǐng
háo yǐng
dié yǐng
qiū yǐng
chǔ yǐng
xīn yǐng
lì yǐng
huì yǐng
hóng yǐng
máng yǐng
lín yǐng
jiā yǐng
zhòng yǐng
hé yǐng
jùn yǐng
cōng yǐng
fēng yǐng
lù yǐng
zhēn yǐng
jiān yǐng
cái yǐng
qīng yǐng
⒈ 纸与笔。亦指文字、书画。
引清周亮工《书＜丙申入闽图＞后》：“嗟夫！ 立三何所求于予，而昵予如是？予之抱愧于君不一事，感激于中，不能形之楮颖，輒因此图以识之。”
清周亮工《书影》卷一：“朱竹，墨菊，余初亦但求之楮颖间，后亲见朱竹於延平山中。”
楮chǔ(1)（名）构树。 (2)（名）〈文〉纸的代称（古代用构树皮造纸）
颖读音：yǐng颖yǐng（名）某些禾本科植物子实的带芒的外壳：～果。②（形）东西末端的尖锐部分：短～羊毫（笔）。③（形）聪明：～果。②（形）东西末端的尖锐部分