biàn fán
zī fán
pín fán
diào fán
pián fán
qǐn fán
jù fán
xiāo fán
ná fán
cóng fán
shān fán
fù fán
qiǎo fán
chāng fán
zhòng fán
jì fán
nóng fán
jīng fán
rǒng fán
bō fán
nóng fán
tuán fán
zhī fán
fēn fán
xīng fán
hào fán
jiāo fán
yīn fán
jiā fán
chūn fán
pín fán
huǒ fán
chōng fán
xuān fán
⒈ 谓胡笳吹奏之声四起。
引唐骆宾王《和孙长史秋日卧病》：“节变惊衰柳，笳繁思落梅。”
陈熙晋笺注：“沉约《郊居赋》：‘驱四牡之低昂，响繁笳之清囀。’”
唐张说《扈从幸韦嗣立山庄应制》诗：“骑远林逾密，笳繁谷自虚。”
见〔胡笳〕
繁读音：fán,pó[ fán ]1. 复杂：繁杂。繁乱。删繁就简。繁难。繁嚣。
2. 多：繁多。繁重（zhòng ）。纷繁。频繁。繁星。繁忙。繁芜。繁博。
3. 兴盛：繁茂。繁荣。繁华。
4. 生物增生新个体：繁殖。繁育。繁衍。