yīn lǐ
yīn jiàn
yīn niè
yīn jù
yīn shāng
yīn diàn
yīn yí
yīn hōng
yīn shì
yīn lín
yīn qín
yīn tǔ
yīn chōng
yīn xū
yīn hòu
yīn fán
yīn hóng
yīn qiè
yīn mǔ
yīn kuàng
yīn zú
yīn zhì
yīn gěi
yīn bàng
yīn mín
yīn bǎo
yīn tiào
yīn yōu
yīn yīn
yīn fù
yīn fù
yīn tián
yīn còu
yīn chēng
yīn léi
yīn fù
yīn niè
yīn qín
yīn shè
yīn pìn
yīn guǎng
yīn liǎn
yīn hù
yīn pán
yīn fán
yīn zhèng
yīn qì
yīn xǐ
yīn yíng
yīn lì
yīn niú
yīn xiá
yīn shàn
yīn jiān
yīn zhòng
yīn guó
yīn shàn
yīn shí
yīn fá
yīn liú
yīn ráo
diào fán
jiā fán
nóng fán
zī fán
jīng fán
jì fán
rǒng fán
huǒ fán
zhī fán
fù fán
zhòng fán
nóng fán
hào fán
xuān fán
jù fán
xīng fán
qǐn fán
pín fán
tuán fán
chūn fán
jiāo fán
chōng fán
ná fán
fēn fán
cóng fán
bō fán
shān fán
chāng fán
xiāo fán
qiǎo fán
yīn fán
pián fán
pín fán
biàn fán
.繁多;众多。
富裕,繁盛。
繁多;众多。
北魏杨衒之《洛阳伽蓝记·景明寺》:“皇居徙鄴 ,民讼殷繁。”《旧唐书·崔胤传》:“君人之道,委之宰衡,庶务殷繁,岂能亲理?” 清刘大櫆《赠大夫方君传》:“君少以家事殷繁,不暇攻举子业,用例入国学。” 范文澜蔡美彪等《中国通史》第三编第二章第四节:“户口殷繁,自然力充足,可以创造巨大的财富和灿烂的文化。”
富裕,繁盛。
唐司空图《太尉琅琊王公河中生祠碑》:“货殖殷繁,井閭瑱咽。” 明夏完淳《自浦城入越》诗:“何乃殷繁地,有此伤心迹。” 清恽敬《宁都州学正闻君墓志铭》:“先是海内殷繁,朝廷至行省臺,皆法令具备。”
1. 富裕,富足:殷实。殷阜。殷富。
2. 深厚,恳切:情意甚殷。殷切。殷勤。
3. 众,多:“士与女,殷其盈矣”。
4. 盛,大:殷祭。
5. 中国朝代名,商代的后期,由盘庚起称“殷”:殷墟。
6. 姓。
繁读音:fán,pó[ fán ]1. 复杂:繁杂。繁乱。删繁就简。繁难。繁嚣。
2. 多:繁多。繁重(zhòng )。纷繁。频繁。繁星。繁忙。繁芜。繁博。
3. 兴盛:繁茂。繁荣。繁华。
4. 生物增生新个体:繁殖。繁育。繁衍。