mǐ zhé
mǐ wàng
mǐ fú
mǐ ráng
mǐ jié
mǐ nán
mǐ sàn
mǐ cóng
mǐ pèi
mǐ pèi
mǐ yì
mǐ gài
mǐ kǒu
mǐ bàng
mǐ luàn
mǐ zāi
mǐ zhào
mǐ biàn
mǐ máo
mǐ bīng
mǐ tóu
mǐ ěr
mǐ jí
mǐ níng
mǐ jí
mǐ huàn
mǐ dìng
mǐ jí
mǐ máo
mǐ shǒu
mǐ hé
mǐ xī
mǐ xī
mǐ chè
mǐ fú
mǐ tiē
tún pèi
jiǎn pèi
bǎo pèi
zhì pèi
bì pèi
hé pèi
qīng pèi
shuāng pèi
rèn pèi
zhū pèi
fú pèi
tàn pèi
gǎn pèi
zá pèi
qǐ pèi
chāi pèi
yōu pèi
zhì pèi
cuì pèi
kē pèi
qióng pèi
jìng pèi
lián pèi
jǐng pèi
míng pèi
jué pèi
kuì pèi
yáo pèi
yǔ pèi
sòng pèi
juān pèi
yí pèi
fú pèi
mín pèi
yú pèi
jiàn pèi
yù pèi
xīn pèi
jīn pèi
huáng pèi
yìn pèi
jiě pèi
kuì pèi
qīn pèi
wěi pèi
hàn pèi
guān pèi
zàn pèi
míng pèi
gōu pèi
héng pèi
luán pèi
yāo pèi
jiǎo pèi
jīng pèi
fú pèi
yīng pèi
xiá pèi
dài pèi
shè pèi
xián pèi
yú pèi
zān pèi
huán pèi
zèng pèi
chán pèi
jīn pèi
mǐ pèi
jiāo pèi
qīng pèi
fēng pèi
zǔ pèi
⒈ 失佩。谓丧偶。佩，指所佩之玉，相传周郑交甫于汉皋台下遇二女，解珮相赠。见汉刘向《列仙传·江妃二女》。按，时程丧妻，故诗之二有“不娶非莱老，全生苦节贞”句。
引清曹寅《程霱堂至诗以慰之》之一：“客毛颁白尽，相见惜庭柯。弭佩三年改，登阶一揖多。”
弭mǐ(1)（动）〈书〉平息；消灭：～患｜～战。(2)（Mǐ）姓。
佩读音：pèi佩pèi(1)（动）佩带：～刀｜腰～盒子枪。(2)（名）古时系在衣带上的装饰品：玉～。(3)（动）佩服：钦～｜这种高度的国际主义精神十分可～。