mǐ hé
mǐ sàn
mǐ ěr
mǐ shǒu
mǐ máo
mǐ tiē
mǐ zāi
mǐ zhào
mǐ ráng
mǐ dìng
mǐ pèi
mǐ huàn
mǐ wàng
mǐ chè
mǐ luàn
mǐ fú
mǐ gài
mǐ níng
mǐ jié
mǐ jí
mǐ bīng
mǐ cóng
mǐ pèi
mǐ zhé
mǐ máo
mǐ xī
mǐ jí
mǐ jí
mǐ yì
mǐ tóu
mǐ fú
mǐ nán
mǐ xī
mǐ bàng
mǐ biàn
mǐ kǒu
sàn cóng
qún cóng
zhào cóng
quàn cóng
bī cóng
lián cóng
cháng cóng
xùn cóng
wèi cóng
yìng cóng
qū cóng
fǎ cóng
guī cóng
wú cóng
gǒu cóng
yì cóng
wáng cóng
jí cóng
niǎn cóng
tú cóng
fàng cóng
wéi cóng
wén cóng
mù cóng
yǐng cóng
bīn cóng
bù cóng
yún cóng
yuē cóng
bù cóng
suǒ cóng
xùn cóng
rǒng cóng
rěn cóng
dìng zòng
dǎ cóng
rén cóng
wèi cóng
fú cóng
sòng cóng
wěi cóng
guò cóng
kāi cóng
yì cóng
hūn cóng
suí cóng
dào cóng
cháng cóng
shì cóng
lí cóng
hé cóng
qún cóng
liè cóng
shì cóng
fēng cóng
xí cóng
chē cóng
zhuī cóng
pǐn cóng
hòu cóng
zhī cóng
pú cóng
yìng cóng
dà cóng
yǐng cóng
xiāng cóng
huí cóng
tái cóng
xíng cóng
liú cóng
yī cóng
shǔ cóng
pín cóng
lèi cóng
xìn cóng
hù cóng
piān cóng
xián cóng
wéi cóng
cháo cóng
qiè cóng
miàn cóng
gēn cóng
zài cóng
bái cóng
fǔ cóng
xìng cóng
ā cóng
fù cóng
rǒng cóng
bǐng cóng
péng cóng
yóu cóng
qǔ cóng
fù cóng
tīng cóng
zōu cóng
héng cóng
lì cóng
mí cóng
zūn cóng
fú cóng
xié cóng
sān cóng
shùn cóng
mù cóng
fú cóng
yuán cóng
kūn cóng
guǎng cóng
bīn cóng
máng cóng
zú cóng
yī cóng
zī cóng
yǔn cóng
hé zòng
shèng cóng
yú cóng
qīn cóng
chéng cóng
dǎo cóng
zōng cóng
liáo cóng
fáng cóng
zhì cóng
tiān cóng
zhī cóng
lǜ cóng
qiān cóng
yǐn cóng
zǒu cóng
xiāng cóng
cān cóng
chǐ cóng
hù cóng
shū cóng
jīn cóng
shǒu cóng
yì cóng
xié cóng
zì cóng
zhǔ cóng
péi cóng
guǒ cóng
qí cóng
jìn cóng
mǐ cóng
héng cóng
qū cóng
qiàn cóng
nì cóng
mén cóng
⒈ 服从，顺从。 《后汉书·吴汉传》：“汉即撝兵骑，收曾斩之，而夺其军。
引北州震骇，城邑莫不望风弭从。”
李贤注：“弭犹服也。”
服从。
弭mǐ(1)（动）〈书〉平息；消灭：～患｜～战。(2)（Mǐ）姓。
从读音：cóng[ cóng ]1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。