kǒng kài
kǒng hè
kǒng bī
kǒng wèi
kǒng hè
kǒng lǜ
kǒng tì
kǒng zhé
kǒng shè
kǒng sǒng
kǒng pà
kǒng bù
kǒng xià
kǒng hē
kǒng lóng
kǒng lóng
kǒng huāng
kǒng dòng
kǒng jì
kǒng kǒng
kǒng fáng
kǒng hài
kǒng pò
kǒng xié
kǒng hé
kǒng hè
kǒng lì
kǒng qiè
kǒng hè
kǒng sǒng
kǒng huò
kǒng jí
kǒng shèn
kǒng zhuó
kǒng jù
kǒng huáng
kǒng yú
shè jù
xún jù
qiān jù
kuāng jù
xié jù
qiè jù
chéng jù
zhuì jù
huáng jù
qiè jù
lǐn jù
róng jù
jǐng jù
huáng jù
xù jù
yí jù
wēi jù
kuāng jù
xīn jù
cāi jù
tì jù
bù jù
cán jù
huǐ jù
zhé jù
xiōng jù
xiōng jù
jīng jù
jiē jù
dòng jù
bǐng jù
chù jù
quān jù
bī jù
jiè jù
hé jù
zhèn jù
yín jù
kuì jù
zhuī jù
jìng jù
yōu jù
wèi jù
pà jù
jiǒng jù
sān jù
jīng jù
kǒng jù
zhàn jù
shè jù
xǐ jù
hài jù
hán jù
chǐ jù
sǒng jù
āi jù
dào jù
gǎn jù
hé jù
yǔn jù
xiōng jù
dié jù
è jù
xiōng jù
rǎo jù
miǎn jù
chóu jù
huì jù
jǐng jù
恐惧kǒngjù
(1) 畏惧，害怕
例大水漫漫，心甚恐惧[.好工具]英fear;dread⒈ 畏惧，害怕。
引《易·震》：“洊雷，震，君子以恐惧脩省。”
《史记·秦始皇本纪》：“诸侯恐惧，会盟而弱秦。”
唐杜甫《留花门》诗：“田家最恐惧，麦倒桑枝折。”
明郎瑛《七修类稿·奇谑一·参政梦》：“傍有大水漫漫，心甚恐惧。”
老舍《骆驼祥子》二：“希望使他快活，恐惧使他惊惶。”
畏惧。
恐kǒng(1)（动）害怕；畏惧：惶～｜惊～｜有恃无～。(2)（动）使害怕：～吓。(3)（动）恐怕：～另有原因。
惧读音：jù惧jù（动）害怕；恐惧：畏～｜毫无所～ 。