kǒng kǒng
kǒng bī
kǒng jù
kǒng hē
kǒng yú
kǒng zhé
kǒng pò
kǒng bù
kǒng huáng
kǒng zhuó
kǒng wèi
kǒng qiè
kǒng huāng
kǒng hé
kǒng hài
kǒng jí
kǒng xià
kǒng shè
kǒng sǒng
kǒng shèn
kǒng kài
kǒng pà
kǒng fáng
kǒng tì
kǒng dòng
kǒng jì
kǒng hè
kǒng huò
kǒng xié
kǒng lǜ
kǒng hè
kǒng lóng
kǒng sǒng
kǒng lóng
kǒng hè
kǒng hè
kǒng lì
bī wèi
dàn wèi
yín wèi
xiāng wèi
kuì wèi
wú wèi
gù wèi
jìng wèi
gōng wèi
yōu wèi
ràng wèi
xiū wèi
bǐng wèi
qiān wèi
jīng wèi
yín wèi
sān wèi
bù wèi
kě wèi
kǒng wèi
sǒng wèi
lǐn wèi
kuì wèi
jiàn wèi
jīng wèi
kùn wèi
jū wèi
jǐng wèi
jǔ wèi
chóu wèi
yīn wèi
jí wèi
cāi wèi
lǐn wèi
zhuì wèi
zhòng wèi
jǐn wèi
qiè wèi
luó wèi
zhī wèi
dàn wèi
bù wèi
jiǎn wèi
huáng wèi
qiān wèi
jǐng wèi
lián wèi
⒈ 畏惧。
引《战国策·秦策一》：“犀首战胜威王，魏罢弊，恐畏，果献西河以外。”
《后汉书·刘盆子传》：“盆子时年十五，被髮徒跣，敝衣赭汗，见众，恐畏欲啼。”
宋程大昌《演繁露·箭贯耳》：“诣廷门谢罪则用箭贯耳，以示恐畏，非以意为之也。”
⒉ 犹恐怕。副词。表示估计或担心。
引《乐府诗集·清商曲辞六·夜黄》：“鸳鸯逐野鸭，恐畏不成双。”
唐虞世南《咏萤》：“恐畏无人识，独自暗中明。”
恐kǒng(1)（动）害怕；畏惧：惶～｜惊～｜有恃无～。(2)（动）使害怕：～吓。(3)（动）恐怕：～另有原因。
畏读音：wèi畏wèi(1)（形）本义：害怕：害怕(2)（动）畏惧。(3)（动）佩服。