pèng dàn
pèng qiǎo
pèng jian
pèng gǔ
pèng miàn
pèng jiàn
pèng zhuàng
pèng hú
pèng qiú
pèng hé
pèng chù
pèng bì
pèng bēi
pèng xiǎng
pèng jìn
pèng yìng
pèng hú
pèng tóu
pèng hǎi
pèng mìng
pèng pái
pèng shang
pèng kē
pèng shǒu
pèng suǒ
pèng dào
碰见pèngjiàn
(1) 遇见;遇到
例你时常在街上碰见的那人英run into没有事先约好而相遇。
碰pèng(1)(动)一物体跟另一物体突然接触:~杯|~撞。(2)(动)碰到;遇到:~见|~锁。(3)(动)试探:~~机会。
見读音:jiàn,xiàn[ jiàn ]同「现」。