pèng dàn
pèng shǒu
pèng hú
pèng shang
pèng chù
pèng jian
pèng bì
pèng jiàn
pèng jìn
pèng qiǎo
pèng mìng
pèng zhuàng
pèng hǎi
pèng hé
pèng qiú
pèng yìng
pèng bēi
pèng hú
pèng miàn
pèng kē
pèng suǒ
pèng xiǎng
pèng gǔ
pèng dào
pèng tóu
pèng pái
wén xiǎng
yīn xiǎng
yǐng xiǎng
yú xiǎng
zhà xiǎng
qiè xiǎng
fú xiǎng
shān xiǎng
zuò xiǎng
kēng xiǎng
fàn xiǎng
sì xiǎng
tān xiǎng
dùn xiǎng
chóng xiǎng
fāng xiǎng
cuì xiǎng
huí xiǎng
xíng xiǎng
fǎn xiǎng
qí xiǎng
duàn xiǎng
bàn xiǎng
yín xiǎng
shuò xiǎng
fán xiǎng
léi xiǎng
xī xiǎng
yìng xiǎng
xī xiǎng
jī xiǎng
bào xiǎng
gē xiǎng
miào xiǎng
chén xiǎng
bì xiǎng
shī xiǎng
tuí xiǎng
jí xiǎng
lì xiǎng
lì xiǎng
xiāo xiǎng
bēi xiǎng
guǎn xiǎng
gǔ xiǎng
jí xiǎng
chí xiǎng
fēi xiǎng
tóng xiǎng
hōng xiǎng
jì xiǎng
bǎi xiǎng
zhuī xiǎng
gēng xiǎng
tuí xiǎng
fēng xiǎng
nuò xiǎng
hū xiǎng
xuān xiǎng
zhēn xiǎng
jiāo xiǎng
xī xiǎng
āi xiǎng
hú xiǎng
míng xiǎng
zhèn xiǎng
shuāng xiǎng
liú xiǎng
juàn xiǎng
shēng xiǎng
jìng xiǎng
qióng xiǎng
fàn xiǎng
jù xiǎng
jiāo xiǎng
fán xiǎng
jiē xiǎng
guài xiǎng
qīng xiǎng
jiā xiǎng
pèng xiǎng
xì xiǎng
kōng xiǎng
pào xiǎng
gǔ xiǎng
⒈ 犹打响。比喻双方接火。亦喻争吵起来。
引沙汀《闯关》十五:“他们判断事情有时并不准确,就是胆大!要是碰响了怎么办呢?”
沙汀《堰沟边》:“你还不知道老刘那个脾气?一开口两个人就碰响了!”
碰pèng(1)(动)一物体跟另一物体突然接触:~杯|~撞。(2)(动)碰到;遇到:~见|~锁。(3)(动)试探:~~机会。
响读音:xiǎng响(1)本义:(名)回声。~应|影~。(2)(动)发出声音:铃声~了。(3)(动)使发出声音:~枪|~锣。(4)(形)响亮:号声真~。(5)(名)声音:声~|~动。