pèng gǔ
pèng yìng
pèng bēi
pèng hǎi
pèng bì
pèng jiàn
pèng miàn
pèng hú
pèng dàn
pèng dào
pèng zhuàng
pèng chù
pèng mìng
pèng hú
pèng shǒu
pèng qiǎo
pèng kē
pèng tóu
pèng xiǎng
pèng jìn
pèng shang
pèng suǒ
pèng qiú
pèng pái
pèng jian
pèng hé
yīng chù
dòu chù
mù chù
jī chù
cì chù
wǔ chù
hěn chù
diǎn chù
tū chù
qì chù
bō chù
bēn chù
jī chù
chí chù
chǔ chù
gǎn chù
fàn chù
jiē chù
miàn chù
chàng chù
jiǎo chù
pèng chù
shāng chù
jiá chù
gòng chù
mán chù
dǐ chù
yǒng chù
mó chù
cù chù
dǐ chù
dì chù
dǐng chù
bǐ chù
bǎi chù
gàn chù
wù chù
chén chù
chéng chù
lù chù
bó chù
⒈ 接触；碰撞。
引茅盾《霜叶红似二月花》一：“可是兴奋之中，不免又带几分不安，似乎又怕他们自己向来不敢碰触的生活上的疮疤会被心直口快的姑太太一把抓破。”
郭沫若《水平线下·到宜兴去》：“他还屡次反抗，要把自己的头去碰触地面。”
接触、碰撞。
如：「小心，不要碰触电源。」
碰pèng(1)（动）一物体跟另一物体突然接触：～杯｜～撞。(2)（动）碰到；遇到：～见｜～锁。(3)（动）试探：～～机会。
触读音：chù触chù(1)（动）接触。(2)（动）触动、感动。